«Η ζωή είναι γεμάτη διασκέδαση και ενδιαφέρον, ανάλογα με το πώς τη ζεις, πώς αισθάνεσαι και τι σκέψεις σε απασχολούν…»

Η Ματούλα Ζαμάνη μίλησε στο Ράδιο Θεσσαλονίκη για την αίσθηση της ελευθερίας, τον πόνο, αλλά και τη χαρά της ζωής που προσπαθεί να μεταδώσει μέσω των τραγουδιών και των συναυλιών της, με αφορμή τα σχόλια που έγιναν όταν έβγαλε τη μπλούζα της κατά τη διάρκεια μιας ζωντανής εμφάνισης και την πέταξε στο κοινό.

Η ερμηνεύτρια, που όλο αυτό το διάστημα απέφευγε να κάνει δηλώσεις, αποφάσισε τώρα να απαντήσει έμμεσα, μιλώντας για τα μηνύματα που θέλει να περάσει μέσα από τη μουσική της, τονίζοντας πως οι συναυλίες της είναι ο “κήπος” της, που την οδηγεί σε πραγματική απελευθέρωση.

«Θα ήταν βολικό αν ήμασταν όλοι κλεισμένοι σε ένα κελί»

«Η ζωή έχει πλάκα, εξαρτάται από το πώς νιώθεις, τι σκέφτεσαι, τι σε απασχολεί. Μπορεί να σε απασχολεί ένα ολόκληρο δάσος που κόβεται ή η βλεφαρίδα που έπεσε. Ο καθένας το αντιλαμβάνεται με τον δικό του τρόπο. Θα ήταν βολικό να είμαστε όλοι κλεισμένοι σε ένα κελί. Σκέφτομαι να εμφανιστώ στη συναυλία μου στις 11 του μήνα με ένα air-condition, μια μπούρκα και μια κεραία. Σκέφτομαι πολλά, και αν τα καταφέρω, θα είναι ενδιαφέρον» είπε αρχικά η Ζαμάνη.

«Η ζωή φέρνει αγωνίες, σου βγαίνει η ψυχή, όχι τα ρούχα»

Στη συνέχεια, πρόσθεσε: «Όλα έχουν τον δικό τους συμβολισμό, αρκεί να ζεις με αξιοπρέπεια. Αξιοπρέπεια είναι να είσαι ο εαυτός σου, να αγωνίζεσαι καθημερινά, να τραγουδάς, να μοιράζεσαι, να αγαπάς και να αγαπιέσαι, να βρίσκεις χαρά μέσα σε έναν κόσμο που στενεύει, σε μια χώρα που δεν τα λέει καλά. Για να είμαστε καλά, πρέπει πρώτα να είμαστε καλά μέσα μας. Δεν μπορείς να τα καταφέρεις μόνος, αλλά δεν μπορείς και να υποκρίνεσαι, παίζοντας με έννοιες όπως το σωστό και το λάθος.»

«Η ελευθερία απαιτεί τεράστια ευθύνη. Έχει το δικό της τίμημα και ρίσκο. Για μένα, το τίμημα είναι προσωπικό, δεν υπάρχει άλλο τίμημα στη ζωή. Στο μέλλον, όταν φτάσω στα 50, θέλω να πω “το έκανα” και όχι “έκλεισα τα μάτια”. Αυτό προσπαθώ να μεταφέρω μέσα από τη μουσική μου και τις συναυλίες μου», εξήγησε.

«Η συναυλία είναι ο κήπος μου, το σπίτι μου. Η ζωή έχει φορτίο, με την αγωνία, τον πόνο, τη χαρά και την απελευθέρωση. Σου βγαίνει η ψυχή, όχι τα ρούχα. Έτσι γεννιέται η μουσική, το αυθόρμητο τραγούδι. Στη Θεσσαλονίκη, στις 16 του μήνα, σκέφτηκα “δεν γίνεται να μην το κάνω τώρα”. Ένα άλλο πράγμα που πιστεύω είναι πως αντί να μένουμε στο πρόβλημα, πρέπει να βρούμε μια λύση και να μην κατηγορούμε άλλους. Αν το σκεφτείς συμβολικά, εμείς ευθυνόμαστε» κατέληξε η καλλιτέχνιδα.