Όταν μιλάμε για μεγάλες και πολύπλοκες λέξεις, η ελληνική γλώσσα κατέχει ένα εντυπωσιακό ρεκόρ. Η πιο μακροσκελής λέξη που έχει εμφανιστεί ποτέ σε λογοτεχνικό κείμενο ανήκει στον Αριστοφάνη και συναντάται στην κωμωδία του Εκκλησιάζουσες.
Αν νομίζεις ότι οι σύγχρονες γλώσσες διαθέτουν δύσκολες λέξεις, σκέψου ότι ο Αριστοφάνης έβαλε τα γυαλιά σε όλους ήδη από τον 4ο αιώνα π.Χ., δημιουργώντας μια λέξη-γίγαντα με 172 γράμματα, 27 συνθετικά και 78 συλλαβές. Και το έκανε σκόπιμα – για να περιγράψει μια υπερβολικά περίτεχνη γαστρονομική δημιουργία!
Το Γλωσσικό Μαμούθ του Αριστοφάνη
Η λέξη, η οποία κατέχει θέση στο Βιβλίο Γκίνες ως η μεγαλύτερη που έχει χρησιμοποιηθεί ποτέ στη λογοτεχνία, είναι η εξής:
Λοπαδοτεμαχοσελαχογαλεοκρανιολειψανοδριμυποτριμματο –
σιλφιολιπαρομελιτοκατακεχυμενοκιχλεπικοσσυφοφαττοπεριστερα –
λεκτρυονοπτοπιφαλλιδοκιγκλοπελειολαγῳοσιραιοβαφητραγανοπτερυγών.
Αν κατάφερες να τη διαβάσεις με τη μία, συγχαρητήρια! Είσαι πλέον άξιος διεκδικητής του τίτλου του «Ολυμπιονίκη των γλωσσοδετών».
Τι Σημαίνει;
Μπορεί να μοιάζει με μια τυχαία συρραφή συλλαβών, αλλά στην πραγματικότητα, η λέξη περιγράφει μια φαντασμαγορική συνταγή γεμάτη εκλεκτά υλικά:
Ένα πιάτο που συνδυάζει φέτες ψαριών, κεφάλι σκυλόψαρου, καβούρια με μέλι, τσίχλα, κοτσύφι, αγριοπερίστερο, περιστέρι, ψητό κοτόπουλο, λαγό κρασάτο και τραγανές φτερούγες. Με λίγα λόγια, μια ακραία γιορτή γαστρονομικής υπερβολής!
Πώς Χρησιμοποιήθηκε στο Έργο
Η λέξη εμφανίζεται σε ένα σημείο όπου η χορωδία περιγράφει ένα εντυπωσιακό συμπόσιο, σύμβολο της νέας γυναικοκρατούμενης κοινωνίας που παρουσιάζεται στο έργο. Ο Αριστοφάνης, με το χαρακτηριστικό του χιούμορ, φρόντισε να δημιουργήσει μια λέξη τόσο εξωφρενικά μεγάλη που, ακόμα και αν κάποιος την εκφωνούσε, πιθανότατα θα χρειαζόταν μια ανάσα στο ενδιάμεσο!
Θα το Δοκίμαζες;
Αν υπήρχε ένα εστιατόριο που σέρβιρε αυτό το πιάτο, θα το τολμούσες; Ή μήπως θα προτιμούσες μια πιο ασφαλή επιλογή, όπως μια κλασική πίτσα;
Ένα είναι σίγουρο: Ο Αριστοφάνης ήξερε πώς να εντυπωσιάζει – ακόμα και μέσα από τη μαγειρική!
