Μεγαλώνοντας σε ένα σπίτι όπου η μουσική και η δημιουργικότητα ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας, η Μαρία Κηλαηδόνη έμαθε από νωρίς την αξία της τέχνης. Κόρη του θρυλικού Λουκιανού Κηλαηδόνη και της δυναμικής ηθοποιού Άννας Βαγενά, η ίδια και η αδερφή της, Γιασεμή, βίωσαν την καλλιτεχνική έκφραση ως τρόπο ζωής. Παρόλο που αρχικά ακολούθησε έναν διαφορετικό δρόμο, τελικά η μουσική την κέρδισε ολοκληρωτικά.
Ένας διαφορετικός δρόμος πριν τη μουσική
Η Μαρία αποφάσισε να ακολουθήσει μια πιο πρακτική κατεύθυνση στην αρχή της ζωής της. Στα 18 της έφυγε από το πατρικό της και σπούδασε κοινωνική εργασία στην Κρήτη, συνεχίζοντας με μεταπτυχιακές σπουδές στην ψυχοθεραπεία. Δούλεψε ως κοινωνική λειτουργός, προσφέροντας βοήθεια σε ανθρώπους που το είχαν ανάγκη. Ωστόσο, μέσα της υπήρχε πάντα η αγάπη για τη μουσική, μια φλόγα που δεν έσβησε ποτέ.
«Για πολλά χρόνια αφιερώθηκα σε άλλους τομείς, όμως η μουσική ήταν πάντα εκεί», εξηγεί. «Κάποια στιγμή, συνειδητοποίησα ότι αυτό που πραγματικά με γεμίζει είναι να εκφράζομαι μέσα από αυτή».
Το βάρος και η χαρά της κληρονομιάς
Δεν είναι εύκολο να κουβαλάς ένα τόσο μεγάλο όνομα. Η ίδια αναγνωρίζει ότι το να είναι κόρη του Λουκιανού Κηλαηδόνη συνοδεύεται από προσδοκίες, αλλά πλέον το βλέπει ως μια πηγή χαράς. «Υπήρχαν στιγμές που το όνομα του πατέρα μου ένιωθα πως έφερνε ένα βάρος. Όμως, όσο περνάει ο καιρός και χαράζω τη δική μου πορεία, αντιλαμβάνομαι ότι αυτό που μένει είναι η αγάπη του κόσμου – και αυτό είναι κάτι ανεκτίμητο», λέει.
Οι γονείς ως πηγή έμπνευσης
Μιλώντας για την επιρροή των γονιών της, η Μαρία υπογραμμίζει πόσο σημαντικό ήταν το δίπολο της σχέσης τους: «Ο πατέρας μου ήταν ονειροπόλος, γεμάτος ιδέες, και η μητέρα μου ήταν εκείνη που είχε τη δύναμη να τις κάνει πραγματικότητα. Αυτή η ισορροπία τους έκανε αχώριστους και εξαιρετικά δημιουργικούς».
Σήμερα, έχοντας ήδη δέκα χρόνια πορείας στη μουσική, η Μαρία συνεχίζει να εξερευνά νέους δρόμους, διατηρώντας το δικό της στίγμα αλλά και τιμώντας την κληρονομιά της οικογένειάς της. Με την εμπειρία που έχει αποκτήσει, πλέον βλέπει τη μουσική όχι μόνο ως επάγγελμα αλλά και ως έναν τρόπο να επικοινωνεί βαθύτερα με τον κόσμο.
