Ο Carlos Santana δεν βλέπει τη ζωή όπως οι περισσότεροι. Ίσως γι’ αυτό η μουσική του ακουμπά κάτι τόσο βαθύ μέσα μας. Από το ξακουστό «Smooth» που τον επανέφερε στην κορυφή μετά από δεκαετίες, μέχρι το νέο του άλμπουμ Sentient, o 77χρονος κιθαρίστας δείχνει πως δεν έχει σταματήσει ποτέ να εξελίσσεται – ούτε ως καλλιτέχνης, ούτε ως άνθρωπος.
Σήμερα, από το καταφύγιό του στη Χαβάη με θέα τον κόλπο Hanalei, μιλά με φωνή γεμάτη γαλήνη. «Είμαι ευγνώμων», λέει. Και πώς να μην είναι; Παρότι πρόσφατα έσπασε το μικρό του δάχτυλο πέφτοντας, δεν χάνει το χαμόγελο ούτε την πίστη του. «Σε μια-δυο εβδομάδες θα είμαι καινούριος», λέει, έτοιμος να επιστρέψει στη σκηνή και να περιοδεύσει σε Αμερική και Ευρώπη.
Το Sentient είναι ένα μουσικό ταξίδι δεκαετιών. Περιλαμβάνει συνεργασίες με σπουδαία ονόματα όπως οι Michael Jackson, Miles Davis και Smokey Robinson. Στον δίσκο συναντάμε και μια ορχηστρική εκδοχή του Stranger in Moscow, που ηχεί σαν ζωντανή ανάσταση της φωνής του Jackson – ενός καλλιτέχνη που ο Santana υπερασπίζεται θερμά. «Ο κόσμος προσπάθησε να τον καταστρέψει», λέει. «Υπάρχουν δυνάμεις στο σκοτάδι που δεν αντέχουν το φως που φέρνουν κάποιοι άνθρωποι». Και τους ονομάζει ευθέως: «Σατανάς, Λούσιφερ, ο Διάβολος».
Η σχέση του με τον Miles Davis ήταν βαθιά, σχεδόν μαθητική. Μπορεί να μην ηχογράφησαν ποτέ μαζί επίσημα, αλλά ο Santana προσθέτει τώρα τις κιθάρες του σε ανέκδοτα κομμάτια του Davis. «Με τον Miles δεν χρειάζεσαι ρολόι. Ο χρόνος είναι τώρα».
Ο Santana, παιδί από το Autlán του Μεξικού, μεγάλωσε βλέποντας τον πατέρα του να μαγεύει τις γυναίκες με το βιολί του. «Αυτό που έμαθα από εκείνον ήταν η αύρα», λέει. Όταν η οικογένεια μετακόμισε στη Τιχουάνα, έπαιζε βιολί σε μπαρ και strip clubs ως παιδί. Αργότερα, στο Σαν Φρανσίσκο, βρήκε το στοιχείο του. Ήταν εκεί όταν το φως του ‘60 έλαμψε: Woodstock, Hendrix, Black Panthers, Fillmore. «Ήταν σαν έκρηξη συνείδησης».
Ακόμα κι όταν μιλά για πολιτική, δεν ξεφεύγει από την πνευματικότητα. Βλέπει τον Donald Trump ως «ομίχλη» που απλώς διαλύεται. «Ήρθε για να μας μάθει κάτι. Όχι να μας αλλάξει – να μας δείξει τον δρόμο προς κάτι καλύτερο».
Έζησε δέκα χρόνια ως μαθητής του γκουρού Sri Chinmoy, απέχοντας από ουσίες και πειρασμούς. Σήμερα έχει τη δική του σειρά κάνναβης και πιστεύει στην εξερεύνηση του νου μέσω των ψυχεδελικών. «Είναι το πρώτο βήμα προς τη συνειδητοποίηση», λέει.
Η προσωπική του ζωή είναι εξίσου γεμάτη. Από τον πρώτο του γάμο με την Deborah King και τα τρία τους παιδιά, μέχρι τη σημερινή του σύζυγο, ντράμερ της μπάντας του, Cindy Blackman. Μαζί της ηχογράφησαν το Coherence. Όπως λέει: «Κάθε τι που κάνω με τη Cindy είναι μια μορφή έρωτα – στη σκηνή ή στο στούντιο».
Στο τέλος της συζήτησης, όταν τον ρωτούν πώς νιώθει που κυκλοφορεί τραγούδια με καλλιτέχνες που έχουν φύγει, απαντά με έναν στοχασμό που μόνο αυτός θα μπορούσε να εκφράσει: «Δεν υπάρχει τέλος. Η ενέργεια δεν πεθαίνει. Ο θάνατος είναι σαν την κορύφωση στον έρωτα – εκείνη τη στιγμή, δεν υπάρχει χρόνος. Υπάρχει μόνο το άπειρο. Κι όταν το αγγίξεις μέσα από τη μουσική, είσαι αθάνατος».
