Στις 21 Απριλίου 2016, ο κόσμος της μουσικής βυθίστηκε σε σοκ. Ο Prince, ένας από τους πιο επιδραστικούς και χαρισματικούς καλλιτέχνες της εποχής μας, έφυγε αιφνίδια από τη ζωή σε ηλικία 57 ετών.
Ο θάνατός του προήλθε από τυχαία υπερβολική δόση φαιντανύλης — ενός εξαιρετικά ισχυρού οπιοειδούς, το οποίο, όπως αποδείχθηκε, είχε λάβει χωρίς να γνωρίζει την επικίνδυνη περιεκτικότητά του. Νομικά, δεν βρέθηκαν ενδείξεις εγκληματικής ενέργειας. Αντίθετα, η υπόθεση ανέδειξε τη σιωπηλή αλλά σοβαρή μάχη του Prince με τον εθισμό, την οποία κρατούσε μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.
Τι συνέβη πριν τον θάνατο του Prince
Μόλις μια εβδομάδα πριν τον θάνατό του, ακύρωσε συναυλίες στην Ατλάντα λόγω ασθένειας, για να επιστρέψει στη σκηνή για μια τελευταία, συγκλονιστική εμφάνιση. Καθ’ οδόν προς την πατρίδα του στη Μινεσότα, το ιδιωτικό του αεροσκάφος προσγειώθηκε εκτάκτως, και του χορηγήθηκε Narcan — φάρμακο αντιμετώπισης υπερδοσολογίας οπιοειδών.
Παρά τις προσπάθειες γιατρού και ειδικών, ο Prince βρέθηκε αναίσθητος στις 21 Απριλίου 2016 στο στούντιό του, Paisley Park. Η απώλειά του επιβεβαιώθηκε 25 λεπτά αργότερα.
Το φαινόμενο Prince και η κληρονομιά του
Η απώλεια του Prince ξεπέρασε τα όρια της μουσικής κοινότητας. Από τον πρώην πρόεδρο Barack Obama έως τη Madonna, χιλιάδες εξέφρασαν τη θλίψη τους. Μνημεία σε όλο τον κόσμο φωτίστηκαν σε μοβ — το εμβληματικό του χρώμα.
Με επτά βραβεία Grammy, εκατομμύρια πωλήσεις και παγκόσμια αναγνώριση, ο Prince καθόρισε την pop, funk και R&B σκηνή με το δικό του μοναδικό στυλ. Οι κυκλοφορίες μετά θάνατον συνεχίζονται: συλλογές, ακυκλοφόρητα κομμάτια από το προσωπικό του αρχείο, reissues, ακόμα και η μεταφορά του Purple Rain στο Broadway.
Το 2019, εκδόθηκε η αυτοβιογραφία του The Beautiful Ones, ένα συγκινητικό χρονικό της ζωής του με προσωπικές φωτογραφίες, χειρόγραφους στίχους και αναμνήσεις.
Σήμερα, το Paisley Park λειτουργεί ως μουσείο, ανοιχτό για το κοινό που επιθυμεί να ζήσει από κοντά τη μαγεία ενός ανθρώπου που άλλαξε τη μουσική — για πάντα.
Ο Prince μπορεί να έφυγε πρόωρα, αλλά το έργο του παραμένει ζωντανό, ανθεκτικό και βαθιά ανθρώπινο.