Ο Νίκος Πορτοκάλογλου, ένας από τους πιο σεμνούς αλλά ταυτόχρονα σταθερά επιδραστικούς δημιουργούς της ελληνικής μουσικής σκηνής, άνοιξε την καρδιά του και μίλησε για την πορεία του, το τέλος της εκπομπής «Μουσικό Κουτί», αλλά και τον προσωπικό του αγώνα με τη δημοσιότητα και τη σκηνή.
Μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε στη μεγάλη πρόκληση της τηλεοπτικής εκπομπής που δημιούργησε και παρουσίασε τα τελευταία χρόνια:
«Το Μουσικό Κουτί ξεκίνησε μέσα από ένα υπέροχο όραμα: μια παρέα μουσικών, αγαπημένα τραγούδια και απρόβλεπτες στιγμές. Δεν είχα καταλάβει πόσος κόπος χρειαζόταν για να γίνει πραγματικότητα. Το μάθαμε στην πράξη, με πολλή αφοσίωση – ειδικά μέσα στην καραντίνα», εξήγησε.
Ο στόχος του, όπως είπε, ήταν η εκπομπή να έχει «αρχειακό χαρακτήρα». Ξεχώρισε στιγμές συγκίνησης, όπως μια εκπομπή αφιερωμένη στη Μεγάλη Εβδομάδα, όπου, όπως λέει, «υπήρχε συναισθηματική φόρτιση, μια βαθιά σύνδεση».
Όσο για την πορεία του στη μουσική, θυμάται πώς οι περιοδείες τον έφεραν πιο κοντά στη χώρα και τον κόσμο:
«Έμαθα την Ελλάδα μέσα από τις συναυλίες. Σπάνια έπαιρνα τα παιδιά μου μαζί, αλλά στην Αθήνα ερχόντουσαν», σημείωσε.
Μιλώντας πιο προσωπικά, αναφέρθηκε στη ντροπαλότητα που τον χαρακτήριζε από μικρός:
«Είχα μάθει να είμαι αόρατος στο σχολείο – αυτό δεν βοηθά όταν θέλεις να γίνεις τραγουδιστής. Έπρεπε να βγω από τη σκιά, να γίνω ορατός. Η σκηνή με τρόμαζε».
Συγκινητικά, προσθέτει:
«Δεν είχα όνειρο να γίνω διάσημος. Ήθελα να γίνουν διάσημα τα τραγούδια μου, να τα αγαπήσει ο κόσμος. Τα πρώτα χρόνια δεν είχαμε κόσμο στις εμφανίσεις – αλλά με υπομονή και πίστη, προχωρήσαμε».
Τέλος, αναφέρθηκε και στο φαινόμενο της τραπ μουσικής, σχολιάζοντας με προβληματισμό:
«Κάθε μουσικό είδος που δίνει ταυτότητα στους νέους έχει ενδιαφέρον. Αλλά όταν βλέπω πώς νομιμοποιούνται απαράδεκτοι τρόποι σκέψης – ειδικά ως προς τις γυναίκες – πραγματικά απορώ. Μου φαίνεται αδιανόητο που νέα κορίτσια θαυμάζουν καλλιτέχνες που τις υποτιμούν στους στίχους τους. Η νέα γενιά έχει ανάγκη από επαναστατική μουσική, αλλά και από σεβασμό».
