Γιατί ο κιθαρίστας των Queen σταμάτησε να το ερμηνεύει live
Υπάρχουν τραγούδια που δεν γράφονται απλώς — ξεπηδούν από πληγές. Το “Too Much Love Will Kill You” είναι ένα από αυτά. Ο Brian May, κιθαρίστας των Queen, το έγραψε σε μια από τις πιο σκοτεινές περιόδους της ζωής του: λίγο πριν και λίγο μετά τον θάνατο του Freddie Mercury.
Η μουσική δεν είναι απλώς διασκέδαση — είναι ψυχοθεραπεία. Όχι μόνο για εμάς που τη δεχόμαστε, αλλά και για τους καλλιτέχνες που τη δημιουργούν. Ο May, όπως πολλοί μουσικοί, βρήκε καταφύγιο στην τέχνη του όταν όλα γύρω του κατέρρεαν. Ο χαμός του Freddie δεν ήταν μόνο η απώλεια ενός συνεργάτη, αλλά και ενός στενού φίλου. Εκείνη την εποχή, αποφάσισε να διοχετεύσει τον πόνο του στο πρώτο του solo άλμπουμ, Back To The Light.
Το τραγούδι “Too Much Love Will Kill You” προοριζόταν αρχικά για ένα άλμπουμ των Queen, αλλά τελικά δεν μπήκε στο The Miracle, καθώς η μπάντα είχε αποφασίσει να χρησιμοποιήσει μόνο κομμάτια που έγραψαν όλοι μαζί. Έτσι, όταν ο Mercury έφυγε από τη ζωή, ο May απομονώθηκε και ξεκίνησε να δουλεύει μόνος του πάνω σε αυτό το υλικό.
Brian May – Roger Taylor: Βασιλική τιμή για τα μέλη των Queen
Όπως παραδέχτηκε ο ίδιος: «Δεν ήταν πως με βοηθούσε εκείνη τη στιγμή. Ήταν απλώς το μόνο που μπορούσα να κάνω. Αν είσαι καλλιτέχνης, στρέφεσαι στην τέχνη σου. Δεν έχεις επιλογή».
Το τραγούδι παρουσιάστηκε στο tribute concert για τον Freddie και συγκλόνισε το κοινό. Όμως για τον ίδιο τον May, το να το ερμηνεύει ξανά και ξανά ήταν ψυχοφθόρο. Τελικά, αποφάσισε να το αποσύρει από τα live του setlists — το φορτίο του ήταν υπερβολικά βαρύ.
Σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση, ο May εξήγησε πως το τραγούδι γεννήθηκε ως καθαρή ψυχοθεραπεία. «Ήμουν σε πολύ σκοτεινή φάση. Είχα τη μελωδία στο μυαλό μου αλλά δεν μπορούσα να την ολοκληρώσω. Ο φίλος μου Frank Musker με βοήθησε — περάσαμε μαζί κάθε στίχο, λέξη προς λέξη. Ήταν σαν μια συνεδρία».
Σήμερα, το “Too Much Love Will Kill You” παραμένει ένα από τα πιο συναισθηματικά φορτισμένα τραγούδια των τελευταίων δεκαετιών. Και για τον δημιουργό του, ένα κομμάτι που δεν άντεχε να κουβαλά κάθε βράδυ στη σκηνή.
