Το πολυαναμενόμενο άλμπουμ της Νεοζηλανδής pop star μόλις κυκλοφόρησε – και είναι πιο διαφανές, ωμό και πνευματικό από ποτέ
Η Lorde είναι η pop καλλιτέχνις που μας έχει μάθει να περιμένουμε. Και να αξίζει η αναμονή. Τέσσερα χρόνια μετά το Solar Power, η νεοζηλανδή τραγουδίστρια επιστρέφει με τον τέταρτο ολοκληρωμένο δίσκο της, που φέρει τον τίτλο “Virgin” – και ήδη από τον τίτλο καταλαβαίνεις ότι πρόκειται για κάτι εντελώς νέο.
Το Virgin, που κυκλοφορεί από τη Universal Music, περιλαμβάνει 11 νέα κομμάτια –ανάμεσά τους τα ήδη γνωστά “What Was That”, “Man of the Year” και “Hammer”– και σηματοδοτεί μια αισθητική και συναισθηματική μετατόπιση. Σε δήλωση της από τον Απρίλιο, η Lorde περιέγραψε το άλμπουμ ως «το χρώμα του διαφανούς»:
«Σαν το νερό της μπανιέρας, τα παράθυρα, τον πάγο, το σάλιο. Απόλυτη διαφάνεια. Η γλώσσα είναι απλή, χωρίς συναισθηματισμούς. Προσπαθούσα να δω τον εαυτό μου καθαρά, μέχρι βάθους. Ήθελα αυτός ο δίσκος να αντικατοπτρίζει τη θηλυκότητά μου: ωμή, πρωτόγονη, αθώα, κομψή, ανοιχτόκαρδη, πνευματική, με αντρικές αποχρώσεις.»
Η Lorde ρίχνει φως στο άγχος της σκηνής και στο πώς το ξεπέρασε
Ηχητικά, η Lorde εξερευνά καινούρια εδάφη, συνεργαζόμενη με νέους παραγωγούς όπως οι Jim-E Stack, Dan Nigro και Dev Hynes, αφήνοντας για πρώτη φορά εκτός τον Jack Antonoff, με τον οποίο είχε χτίσει τα Melodrama και Solar Power. Παρότι τον περιγράφει ως «θετικό και υποστηρικτικό συνεργάτη», ξεκαθαρίζει: «Πρέπει να εμπιστεύομαι το ένστικτό μου όταν μου λέει να προχωρήσω.»
Η Lorde έχει μιλήσει ανοιχτά και για το πώς το Virgin επηρεάστηκε από την προσωπική της εξερεύνηση γύρω από το φύλο και τη σεξουαλική της ταυτότητα. Μια κουβέντα με την Chappell Roan την ώθησε να σκεφτεί διαφορετικά: «Είπα στον εαυτό μου “Είμαι γυναίκα – εκτός από τις μέρες που είμαι άντρας”. Ξέρω ότι δεν είναι η πιο καθαρή απάντηση, αλλά μέσα μου αντιστέκομαι στο να βάλω ταυτότητα σε κουτάκι».
Το “Virgin” είναι η πιο προσωπική, ειλικρινής και αισθητικά άγρια δουλειά της Lorde μέχρι σήμερα. Και δεν απολογείται για τίποτα.
