Οι Hall & Oates θυμούνται το Live Aid 1985, την απρόσμενη συνεργασία με τον Mick Jagger και την Tina Turner, και τις δυνατές στιγμές που έζησαν στη σκηνή της Philadelphia
Το Live Aid του 1985 παραμένει ένα από τα πιο εμβληματικά μουσικά γεγονότα όλων των εποχών, και για τους Daryl Hall και John Oates, η συμμετοχή τους στο ιστορικό φεστιβάλ ήταν εμπειρία ζωής. Σαράντα χρόνια αργότερα, οι Hall & Oates θυμούνται εκείνη τη νύχτα στη Philadelphia ως μια στιγμή που τους άφησε άφωνους, με τις εκπλήξεις και τη συνεργασία με θρύλους όπως ο Mick Jagger και η Tina Turner να παραμένουν χαραγμένες στη μνήμη τους.
Η εμφάνισή τους στο John F. Kennedy Stadium ξεκίνησε γύρω στις 9:50 μ.μ. και περιλάμβανε μερικές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες τους όπως τα “Out of Touch” και “Maneater”. Στη συνέχεια, το ντουέτο ανέβασε στη σκηνή τους Eddie Kendricks και David Ruffin από τους Temptations για ένα medley γεμάτο Motown vibes με τα “Get Ready”, “Ain’t Too Proud To Beg”, “The Way You Do the Things You Do” και “My Girl”, συνοδευόμενα από τους χαρακτηριστικούς χορευτικούς τους βηματισμούς.
Όμως η βραδιά δεν σταμάτησε εκεί. Το ενισχυμένο σχήμα των Hall & Oates παρέμεινε στη σκηνή για να συνοδεύσει τον Mick Jagger, ο οποίος εμφανίστηκε χωρίς τους Rolling Stones για να ερμηνεύσει solo κομμάτια όπως τα “Lonely at the Top” και “Just Another Night”, αλλά και το all-time classic των Stones “Miss You”. Στην κορύφωση του set, η Tina Turner ανέβηκε στη σκηνή και μαζί με τον Jagger χάρισαν στο κοινό αξέχαστες στιγμές με τα “State of Shock” και “It’s Only Rock ‘n Roll (But I Like It)”, κατά τη διάρκεια του οποίου ο Jagger έσκισε το δερμάτινο mini φόρεμα της Turner σε μια στιγμή που έμεινε στην ιστορία.
📌 Διαβάστε επίσης: Daryl Hall: «Δεν θα συνεργαστώ ποτέ ξανά με τον John Oates»
«Ένιωσα τη σημασία της στιγμής, αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος να το περιγράψω», δήλωσε πρόσφατα ο Hall στο Billboard. «Ήταν από εκείνες τις φορές που ξέρεις ότι συμβαίνει κάτι μεγάλο.»
Ο John Oates θυμάται ότι «εκείνη την περίοδο ήμασταν στην κορυφή μας στον κόσμο της pop. Και ήταν στη Philadelphia, οπότε είχε νόημα να είμαστε εκεί. Η ατμόσφαιρα ήταν απίστευτη και η ενέργεια τρελή. Ήταν κάτι που δεν θα ξεχάσω ποτέ.»
Οι Hall & Oates δεν θυμούνται ακριβώς πώς κανονίστηκε η εμφάνισή τους στο Live Aid, αν και πιστεύουν ότι ήρθε μέσω του τότε μάνατζέρ τους, Tommy Mottola. Η συνεργασία τους με τους Ruffin και Kendricks ήταν πιο αναμενόμενη, καθώς είχαν παίξει μαζί στο Apollo Theater λίγο πριν το Live Aid. Η συνεργασία με τον Jagger, ωστόσο, ήταν εντελώς ξαφνική.
«Ο Mick είχε κάνει το solo άλμπουμ She’s the Boss εκείνη την εποχή και δεν είχε δική του μπάντα για live», εξηγεί ο Oates. Ο κιθαρίστας των Hall & Oates, G.E. Smith, είχε συμμετάσχει σε ένα από τα κομμάτια του άλμπουμ, κάτι που έκανε τη σύνδεση μεταξύ των δύο acts πιο εύκολη.
Ο Hall παραδέχεται ότι δεν είχε πρωτοβουλία στη συνεργασία: «Δεν ήταν κάτι που ξεκίνησα εγώ. Ήμουν απλά ένας στρατιώτης στον στρατό και άλλοι έλεγαν, “Ο Mick θέλει να το κάνεις αυτό. Θα παίξεις με τον Jagger και την Tina, και θα φέρετε τον David και τον Eddie…” Όλα ήταν κάπως προσχεδιασμένα, κι εγώ απλά είπα, “Ναι, ναι, ναι.”»
📌 Διαβάστε επίσης: Martin Scorsese: Έρχεται ντοκιμαντέρ-πορτραίτο με Mick Jagger, Margot Robbie και Leonardo DiCaprio
Οι πρόβες στο SIR Studios στη Νέα Υόρκη ήταν εξίσου αξέχαστες. «Είχαμε προετοιμάσει τα τραγούδια, τα είχαμε δουλέψει και τα είχαμε έτοιμα γιατί η μπάντα μας στα ‘80s ήταν απίστευτη», λέει ο Oates. «Ο Mick μπήκε στο δωμάτιο, ανέβηκε στη σκηνή και φώναξε ‘Είστε έτοιμοι;’ και ξεκινήσαμε. Ήταν σαν να έπαιζε σε στάδιο γεμάτο κόσμο. Έκανε όλα τα χαρακτηριστικά του – τα chicken wings, το πηδηματάκι του, όλα. Ήταν σοκαριστικό, αλλά απίστευτα συναρπαστικό.»
Ο Hall θυμάται ότι ο Jagger ήταν νευρικός πριν το live. «Μετά την εμφάνιση με ρώτησε: ‘Πώς τα πήγαμε; Πώς τα πήγα;’ Ήταν ενδιαφέρον να βλέπω τα πράγματα από μέσα. Μόλις βγήκαμε στη σκηνή, γίναμε μηχανή.»
Το Live Aid της Philadelphia είχε ιδιαίτερη σημασία για τους Hall & Oates, καθώς ήταν η πόλη όπου ξεκίνησαν την καριέρα τους. «Ένιωσα περήφανος που έγινε στη Philadelphia», λέει ο Hall. «Ήμουν χαρούμενος που η πόλη μας ήταν το επίκεντρο.»
