Ο Bert Berns, δημιουργός του “Twist and Shout”, “I Want Candy” και “Hang on Sloopy”, απέκτησε τη θέση που του αξίζει στο Songwriters Hall of Fame
Η Νέα Υόρκη έζησε μια βραδιά γεμάτη μουσική, συγκίνηση και νοσταλγία, καθώς ο θρυλικός τραγουδοποιός Bert Berns εντάχθηκε μετά θάνατον στο Songwriters Hall of Fame. Η τελετή πραγματοποιήθηκε στο ιστορικό cabaret club 54 Below και έφερε στο προσκήνιο την απίστευτη κληρονομιά ενός ανθρώπου που, αν και έφυγε νωρίς από τη ζωή, άφησε τραγούδια που συνεχίζουν να ζουν και να τραγουδιούνται από γενιά σε γενιά.
Ο Bert Berns μπορεί να μην είναι τόσο γνωστός όσο άλλα μεγάλα ονόματα της μουσικής βιομηχανίας, όμως οι επιτυχίες του έχουν χαράξει ανεξίτηλη ιστορία. Είναι ο άνθρωπος πίσω από κλασικά κομμάτια όπως το “Twist and Shout”, που απογείωσαν οι The Beatles, το “Piece of My Heart” που σημάδεψε με τη φωνή της η Janis Joplin, το “Hang on Sloopy” των The McCoys, αλλά και το αξεπέραστο “I Want Candy” των The Strangeloves. Κομμάτια που δεν είναι απλά τραγούδια, αλλά ύμνοι της ποπ κουλτούρας.
Η συμβολή του Berns δεν περιορίζεται μόνο στη σύνθεση. Υπήρξε και παραγωγός, με τεράστιες συνεργασίες στο ενεργητικό του. Ήταν εκείνος που βοήθησε τους The Drifters να γράψουν ιστορία με το “Under the Boardwalk” και τον Van Morrison να χαρίσει στο παγκόσμιο κοινό το αξεπέραστο “Brown Eyed Girl”. Αυτές οι στιγμές αποδεικνύουν ότι ο Berns δεν ήταν μόνο ένας δημιουργός τραγουδιών, αλλά και ένας άνθρωπος με σπάνιο ένστικτο για το τι θα αγγίξει τις καρδιές του κόσμου.
📌 Διαβάστε Eπίσης: Ο Chubby Checker προτιμά το κοινό του από το βραβείο στο Rock n Roll Hall of Fame
Η βραδιά στο 54 Below είχε όλα όσα θα περίμενε κανείς από ένα μουσικό tribute. Οικοδεσπότης ήταν ο Paul Shaffer, ενώ στη σκηνή ανέβηκαν η κόρη του Cassandra Berns και ο γιος του Brett, που συνεχίζουν να κρατούν ζωντανή τη φλόγα του πατέρα τους. Το κοινό συγκινήθηκε με video-μηνύματα από τον Paul McCartney και τον Van Morrison, δύο καλλιτέχνες που γνώρισαν από πρώτο χέρι τη δύναμη των τραγουδιών του Berns. Ανάμεσα στους καλεσμένους βρέθηκαν επίσης ο Steven Van Zandt, ο Steve Miller, αλλά και σπουδαία ονόματα της βιομηχανίας όπως ο Joel Selvin, ο Russ Titelman και ο Kenny Laguna.
Οι live εμφανίσεις της βραδιάς έδωσαν έξτρα λάμψη. Η Betty Harris τραγούδησε ξανά το “Cry to Me”, τραγούδι που είχε κυκλοφορήσει με την υπογραφή του Berns στη δισκογραφική Jubilee. Η Mary Bridget Davies, γνωστή από το “A Night With Janis Joplin”, ανέβασε τον παλμό του κοινού, ενώ το φινάλε με το “Twist and Shout” έφερε όλους στο πόδι, θυμίζοντας γιατί η μουσική του Bert Berns παραμένει διαχρονική.
📌 Διαβάστε Eπίσης: Marvin Gaye: Η αλήθεια πίσω από το «I Heard It Through the Grapevine» και τη Motown
Το Songwriters Hall of Fame δεν συνηθίζει να απονέμει μεταθανάτιες τιμές στην ετήσια μεγάλη γιορτή του Ιουνίου, καθώς προτιμά να κρατά τον τόνο εορταστικό. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια δημιουργεί ξεχωριστές εκδηλώσεις για να τιμήσει δημιουργούς που έφυγαν νωρίς αλλά άφησαν ανεξίτηλο έργο. Ένα παράδειγμα ήταν και η βράβευση της Cindy Walker το 2024 στο ιστορικό Columbia Studio A στο Nashville. Τώρα ήταν η σειρά του Berns, που πέθανε το 1967 σε ηλικία μόλις 38 ετών, αφήνοντας πίσω του ένα κενό αλλά και μια κληρονομιά που μιλάει ακόμα στις καρδιές μας.
Η πορεία του Berns στη μουσική βιομηχανία ξεκίνησε τη δεκαετία του ’60, όταν η συνεργασία του με τον Solomon Burke τράβηξε την προσοχή των μεγάλων ονομάτων της Atlantic Records. Οι Ahmet Ertegun και Jerry Wexler τον πήραν στην ομάδα τους, κι εκείνος ανέλαβε ρόλο παραγωγού, συνεχίζοντας τη δουλειά των Jerry Leiber και Mike Stoller. Η καριέρα του εκτοξεύτηκε, και το 1965 ίδρυσε τη δική του δισκογραφική BANG Records, όπου υπέγραψε ονόματα όπως ο Neil Diamond, ο Van Morrison και οι The McCoys. Ένα χρόνο αργότερα, δημιούργησε και τη Shout Records, δίνοντας χώρο στη soul και R&B.
📌 Διαβάστε Eπίσης: Η Mariah Carey παραδέχεται ότι θα ήθελε να είχε βγει με τον 2Pac
Ο Bert Berns είχε πάντα προβλήματα με την καρδιά του, κάτι που δυστυχώς έφερε το πρόωρο τέλος του. Τον Δεκέμβριο του 1967, έφυγε από τη ζωή στο διαμέρισμά του στη Νέα Υόρκη, βυθίζοντας τη μουσική βιομηχανία στη θλίψη. Ήταν μόλις 38 ετών. Κι όμως, μέσα σε αυτή τη σύντομη πορεία, κατάφερε να αφήσει ένα έργο που σήμερα θεωρείται θησαυρός. Από τα μεγάλα dancefloor anthems των 60s μέχρι τις συγκινητικές μπαλάντες που σημάδεψαν δεκαετίες, το αποτύπωμά του είναι ανεξίτηλο.
Η ιστορία του Berns μοιάζει με κινηματογραφικό σενάριο. Ένας νεαρός Νεοϋορκέζος, γεμάτος πάθος για τη μουσική, που παρά τις δυσκολίες της υγείας του κατάφερε να σφραγίσει μια ολόκληρη εποχή. Οι φίλοι του τον θυμούνται ως έναν άνθρωπο γεμάτο ενέργεια, με αστείρευτη αγάπη για το rhythm and blues, που ήξερε πάντα να ξεχωρίζει το επόμενο μεγάλο hit. Το γεγονός ότι κατάφερε να συνεργαστεί με μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα της δεκαετίας του ’60 δείχνει το πόσο σημαντικός ήταν ο ρόλος του πίσω από τις κουρτίνες της μουσικής βιομηχανίας.
Στην πραγματικότητα, πολλοί λένε πως αν ο Bert Berns δεν είχε φύγει τόσο νωρίς, θα μπορούσε να σταθεί δίπλα στους κορυφαίους δημιουργούς όλων των εποχών. Η ενέργειά του, οι καινοτόμες ιδέες του και η ικανότητά του να παντρεύει την ποπ με τη soul και το rock θα τον είχαν ανεβάσει ακόμη πιο ψηλά. Κάποιοι μάλιστα τον παρομοιάζουν με τον Phil Spector, μόνο που ο Berns είχε μια πιο “ανθρώπινη” προσέγγιση, που έκανε τους καλλιτέχνες να τον εμπιστεύονται τυφλά.
Η τελετή στο 54 Below ήταν γεμάτη συγκίνηση, αλλά και χαρά. Το κοινό δεν ήταν απλώς εκεί για να θυμηθεί, αλλά για να γιορτάσει τη μουσική. Όταν η Cassandra Berns ανέβηκε στη σκηνή για να μιλήσει για τον πατέρα της, δεν άφησε κανέναν ασυγκίνητο. Μίλησε για τις αναμνήσεις της, για το πώς μεγάλωσε ακούγοντας τις ιστορίες πίσω από τα τραγούδια και πώς σήμερα συνεχίζει να δουλεύει για να κρατήσει ζωντανή την παρακαταθήκη του.
Η μουσική βιομηχανία συχνά ξεχνά τα ονόματα πίσω από τα μεγάλα hits. Όμως οι άνθρωποι όπως ο Bert Berns είναι αυτοί που έγραψαν το soundtrack μιας ολόκληρης γενιάς. Σκεφτείτε το: “Twist and Shout” σε κάθε πάρτι, “Piece of My Heart” σε κάθε ροκ μπαλάντα, “I Want Candy” να γεμίζει τα dance floors με εφηβική τρέλα. Αυτά τα τραγούδια έχουν γίνει pop culture staples και συνεχίζουν να εμπνέουν καλλιτέχνες μέχρι σήμερα.
Αν και το όνομά του μπορεί να μην βρίσκεται πάντα στα φώτα της δημοσιότητας, η μουσική του έχει αφήσει ανεξίτηλο αποτύπωμα. Κάθε φορά που ακούμε μια διασκευή ενός τραγουδιού του, είτε είναι από νεότερους καλλιτέχνες είτε μέσα από ταινίες και τηλεοπτικές σειρές, το πνεύμα του Berns επιστρέφει και μας θυμίζει πόσο ισχυρή είναι η μουσική ως γέφυρα ανάμεσα στις εποχές.
Το Songwriters Hall of Fame με αυτή την τιμή έκανε το αυτονόητο: έβαλε το όνομά του δίπλα στους μεγάλους δημιουργούς. Και ίσως αυτό είναι το πιο όμορφο κομμάτι της ιστορίας· ότι τελικά η μουσική δεν ξεχνά εκείνους που της έδωσαν ψυχή.
