Η Evangelia ταξίδεψε στη Φολέγανδρο για να γυρίσει το “Panàthemàse (Acoustic)”, ένα project που ενώνει τη μουσική με τον κινηματογράφο μέσα από τη συνεργασία της με τη διεθνούς φήμης σκηνοθέτιδα Jaime Leigh Gianopoulos, αναδεικνύοντας τη φωνή, τη ρίζα και το συναίσθημα
Η Evangelia επιστρέφει με ένα ξεχωριστό καλλιτεχνικό βήμα, το νέο της acoustic video “Panàthemàse (Acoustic)”, που γυρίστηκε εξ ολοκλήρου στη Φολέγανδρο — ένα νησί με έντονη ταυτότητα και φυσική ομορφιά, ιδανικό για να αποτυπώσει τη μελωδική και συναισθηματική της αναζήτηση. Το project αυτό σηματοδοτεί μια νέα φάση για τη δημιουργό, συνδυάζοντας τη μουσική με την οπτική αφήγηση, μέσα από τη ματιά της διεθνούς φήμης σκηνοθέτιδας Jaime Leigh Gianopoulos.
Η επιλογή της Φολεγάνδρου δεν ήταν τυχαία. Το τοπίο του νησιού λειτουργεί σαν ένας φυσικός καμβάς που αποπνέει ηρεμία και εσωτερικότητα, στοιχεία που αντικατοπτρίζουν απόλυτα τον χαρακτήρα του τραγουδιού. Στο “Panàthemàse (Acoustic)”, η Evangelia παρουσιάζει μια πιο προσωπική εκδοχή του τραγουδιού, απογυμνωμένη από την έντονη παραγωγή της αρχικής version, επιτρέποντας στη φωνή και στο συναίσθημα να κυριαρχήσουν. Η ερμηνεία της γίνεται ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στη μουσική της κληρονομιά και τη σύγχρονη pop ταυτότητά της.
📌 Διαβάστε Επίσης: Evangelia: Η πρώτη Ελληνίδα καλλιτέχνιδα που εμφανίζεται στο Dusk Music Festival στην Αριζόνα
Η οπτική προσέγγιση του video κινείται στη λεπτή γραμμή ανάμεσα στο ντοκιμαντέρ και στην ποιητική εικόνα. Η κάμερα ακολουθεί την καλλιτέχνιδα σε φυσικά τοπία της Φολεγάνδρου, με τον άνεμο, τη θάλασσα και το φως του νησιού να λειτουργούν σαν αυτόνομοι χαρακτήρες που συμμετέχουν στην αφήγηση. Δεν υπάρχει δράμα ή σκηνοθετημένος εντυπωσιασμός· υπάρχει μόνο η Evangelia, παρούσα και ταυτόχρονα απόμακρη, ανάμεσα στη σιωπή και τον ήχο, στην παρουσία και στην απουσία.
Η Jaime Leigh Gianopoulos, σκηνοθέτιδα και παραγωγός με διεθνή πορεία, έχει αναπτύξει ένα ξεχωριστό κινηματογραφικό ύφος που εστιάζει στην πολιτισμική ταυτότητα, τη γυναικεία φωνή και το αίσθημα του ανήκειν. Οι ταινίες της έχουν παρουσιαστεί σε κορυφαία φεστιβάλ όπως τα DOXA, Slamdance, Doc Leipzig και Vancouver International Film Festival, ενώ έργα της έχουν εκτεθεί στο Canadian Museum of Human Rights και στο Natural History Museum of America στη Νέα Υόρκη.
📌 Διαβάστε Επίσης: Evangelia – «Αστείο»: Το νέο της τραγούδι είναι μια εξομολόγηση ψυχής
Στο “Panàthemàse (Acoustic)”, η Gianopoulos επιλέγει μια κινηματογραφική γλώσσα απλότητας και παρατήρησης. Η κάμερα δεν παρεμβαίνει αλλά αφουγκράζεται — κρατά την προσοχή στο βλέμμα, στις κινήσεις και στο φως που διαδέχεται τις στιγμές σιωπής. Αυτή η απουσία έντονης σκηνοθετικής παρέμβασης επιτρέπει στο τραγούδι να αναπνεύσει, δημιουργώντας έναν διάλογο ανάμεσα στη μουσική και την εικόνα, όπου το συναίσθημα προηγείται της αφήγησης.
Η συνεργασία των δύο δημιουργών δεν στηρίχθηκε μόνο στην αισθητική ή την τεχνική προσέγγιση, αλλά σε ένα κοινό βίωμα γύρω από την έννοια της ταυτότητας. Η Evangelia, μεγαλωμένη ανάμεσα στην Κρήτη και το Νιου Τζέρσεϊ, ενσωματώνει στη μουσική της αυτό το διπλό πολιτισμικό υπόβαθρο, ενώ η Gianopoulos, γνωστή για τη θεματολογία της γύρω από τη μνήμη και την καταγωγή, προσφέρει μια οπτική γέφυρα που συνδέει τη μουσική εμπειρία με την προσωπική αφήγηση.
📌 Διαβάστε Επίσης: Evangelia: «Φτιάξαμε κάτι για το οποίο νιώθω πολύ περήφανη» – Επιστρέφει στη Eurovision 2026
Η Evangelia, μέσα από αυτό το acoustic project, δείχνει μια πιο ώριμη και ευάλωτη πλευρά της. Το video αποτυπώνει τη στιγμή που η μουσική σταματά να είναι μόνο ήχος και γίνεται τόπος – ένας χώρος εσωτερικής αναζήτησης και αυτογνωσίας. Η παρουσία της μπροστά στην κάμερα είναι σχεδόν διαλογική, σαν να μιλά με τη φύση, με τη σιωπή ή με τις ίδιες της τις ρίζες.
Η επιλογή της Jaime Leigh Gianopoulos ως συνεργάτιδας δεν ήταν απλώς δημιουργική, αλλά βαθιά εννοιολογική. Και οι δύο γυναίκες μοιράζονται μια κοινή ανάγκη να αφηγηθούν ιστορίες με ειλικρίνεια, χωρίς επιτήδευση, με τρόπο που φέρνει στο προσκήνιο τη συναισθηματική αλήθεια πίσω από την τέχνη. Το αποτέλεσμα είναι ένα έργο που δεν επιδιώκει να εντυπωσιάσει αλλά να συνδεθεί, με έναν ρυθμό φυσικό και ανθρώπινο, όπως και το ίδιο το τραγούδι.
Η Φολέγανδρος, με το ανεπιτήδευτο μεγαλείο της, γίνεται σύμβολο αυτής της απλότητας. Το φως της ημέρας, οι σκιές στους βράχους, ο ήχος του ανέμου — όλα λειτουργούν σαν φυσικά σκηνικά που συνομιλούν με τη μουσική. Κάθε πλάνο μοιάζει να αγκαλιάζει τη φωνή της Evangelia, σαν να προέρχεται από την ίδια γη που τη γέννησε.
Το “Panàthemàse (Acoustic)” δεν είναι απλώς μια νέα μουσική κυκλοφορία, αλλά ένα καλλιτεχνικό σχόλιο πάνω στην έννοια της αυθεντικότητας. Είναι μια υπενθύμιση πως η τέχνη μπορεί να είναι ταυτόχρονα απλή και βαθιά, προσωπική και καθολική. Και η Evangelia, με την ιδιαίτερη φωνή και παρουσία της, συνεχίζει να αποδεικνύει ότι η μουσική της έχει ρίζες, ψυχή και ειλικρίνεια που ξεπερνούν τα σύνορα.
