Μπορεί όλοι να τον γνωρίζουμε ως “The Boss”, αλλά για τον Bruce Springsteen αυτό το παρατσούκλι δεν ήταν ποτέ αγαπημένο. Αντιθέτως, όπως αποκάλυψε στο podcast Awards Chatter του Hollywood Reporter, ήταν μια ταμπέλα που τον ακολούθησε επί δεκαετίες — χωρίς να την επιδιώξει ποτέ.
«Το “The Boss” με κυνηγούσε πάντα… και συνεχίζει», είπε ο 75χρονος μουσικός. «Απλώς το έχω συνηθίσει πια. Τα παράτησα και το αποδέχτηκα.»
Όπως εξήγησε, το προσωνύμιο ξεκίνησε εντελώς πρακτικά: «Μου το έλεγαν επειδή πλήρωνα το συγκρότημα και το crew. “Θα πληρωθούμε αυτή την εβδομάδα;” “Ναι, εννοείται.” Κι έτσι κόλλησε. Ένας ραδιοφωνικός παραγωγός το άκουσε, το ανέφερε στον αέρα, και από εκεί και πέρα… έγινε viral.»
Σύμφωνα με τη βιογραφία Bruce του Peter Ames Carlin, το όνομα ξεκίνησε εντός της μπάντας, αλλά έγινε δημόσια γνωστό το 1974 όταν ένας δημοσιογράφος άκουσε έναν τεχνικό να λέει “Hey, Boss!”. Ο ίδιος ο Springsteen αστειευόταν με το παρατσούκλι, αλλά ποτέ δεν το θεώρησε δικό του. Χαρακτηριστικά, σε live εκτέλεση του Rosalita τραγουδούσε: «Μην με λες υπολοχαγό, Rosie – αλλά ποτέ μη με πεις Boss!»
Ο Stevie Van Zandt από την E Street Band θυμάται: «Όταν εγώ άρχισα να τον λέω Boss, τότε το πήραν όλοι σοβαρά. Γιατί εγώ ήμουν όντως boss – και όταν ο Stevie το λέει, τότε σημαίνει κάτι!»
Η αποκάλυψη έρχεται λίγες εβδομάδες πριν την κυκλοφορία του Tracks II: The Lost Albums, μιας συλλογής με 7 ακυκλοφόρητα άλμπουμ του Springsteen, που γράφτηκαν μεταξύ 1983 και 2018. Περιλαμβάνει επίσης το soundtrack Faithless για μια ταινία που δεν γυρίστηκε ποτέ, το σκοτεινό ορχηστρικό Twilight Hours και το πιο προσωπικό Inyo.
«Αυτά τα άλμπουμ υπήρχαν, σε μερικές περιπτώσεις είχαν σχεδόν ολοκληρωθεί», δήλωσε ο Springsteen. «Τα κρατούσα για τον εαυτό μου και μερικούς κοντινούς φίλους. Τώρα ήρθε η ώρα να τα ακούσετε κι εσείς.»
Η τελευταία του επίσημη κυκλοφορία ήταν το Only the Strong Survive (2022), ένα άλμπουμ γεμάτο με soul και Motown διασκευές.
