Σε μια αποκαλυπτική συνέντευξή του, ο σπουδαίος συνθέτης και δεξιοτέχνης του μπουζουκιού Χρήστος Νικολόπουλος μίλησε για τις πιο καθοριστικές στιγμές της πορείας του στη μουσική και για τον ρόλο που έπαιξε στην καριέρα μεγάλων ερμηνευτών.
Ο Καζαντζίδης και η πρώτη απογοήτευση του Νταλάρα
Μια από τις πιο εντυπωσιακές αποκαλύψεις του αφορά τον Γιώργο Νταλάρα και την πρώτη του απόπειρα να τραγουδήσει μπροστά στον Στέλιο Καζαντζίδη. Το 1974, ο νεαρός τότε Νταλάρας συμμετείχε σε μια ανεπίσημη οντισιόν, ερμηνεύοντας το «Παράπονο» του Μίκη Θεοδωράκη. Όμως η λεπτή, άγουρη φωνή του δεν εντυπωσίασε τον Καζαντζίδη, ο οποίος, σύμφωνα με τον Νικολόπουλο, του είπε απλώς «θα τα ξαναπούμε».
Ο Νικολόπουλος θυμάται τη σκηνή με συγκίνηση:
«Τον είδα πικραμένο. Του λέω “Γιώργο, μη στενοχωριέσαι. Είσαι μικρός ακόμα, θα βρεις τον δρόμο σου”». Όπως αποδείχθηκε, είχε απόλυτο δίκιο — και ο Γιώργος Νταλάρας έγινε μια από τις πιο μεγάλες μορφές του ελληνικού τραγουδιού.
Πασχάλης Τερζής: Από τη “Καλύβα” στην κορυφή
Ο μουσικός μίλησε επίσης για το πώς ανακάλυψε τον Πασχάλη Τερζή, όταν τον άκουσε να τραγουδά σε ένα κέντρο της Θεσσαλονίκης. «Του είπα ότι θα τον βοηθήσω και από τότε με ευχαριστεί συνεχώς», ανέφερε, δείχνοντας τη σταθερή του πίστη στα ταλέντα που αναγνωρίζει από νωρίς.
Η Αρβανιτάκη πριν πει “αντίο”
Άλλη μια ξεχωριστή στιγμή από τη διαδρομή του αφορά την Ελευθερία Αρβανιτάκη. Όπως αποκάλυψε, το 1985 η τραγουδίστρια είχε σκεφτεί να εγκαταλείψει το τραγούδι για να αφοσιωθεί στην οικογένεια. Ο Νικολόπουλος όμως την έπεισε να συνεργαστούν — και η συνέχεια ανήκει στην ιστορία της ελληνικής μουσικής.
Ο Χρήστος Νικολόπουλος, μέσα από τη ματιά του, μας θυμίζει ότι πίσω από κάθε σπουδαίο καλλιτέχνη κρύβεται και κάποιος που πίστεψε στο ταλέντο του όταν ακόμα κανείς άλλος δεν το έβλεπε.