Το Coachella φέτος συνεχίζει να ξαφνιάζει, όχι μόνο με την ποικιλία των acts, αλλά και με απρόσμενες στιγμές μουσικής μαγείας. Μια τέτοια στιγμή ήρθε το βράδυ του Σαββάτου, όταν ο Dave Grohl εμφανίστηκε χωρίς καμία προειδοποίηση στη σκηνή – και όχι μόνος. Πλαισιωμένος από τη Συμφωνική Ορχήστρα του Λος Άντζελες, χάρισε στο κοινό δύο μοναδικές ερμηνείες: The World Is a Neighborhood και φυσικά, το πολυαγαπημένο Everlong.
Η σκηνή ήταν ατμοσφαιρική. Ο Grohl, με τη γνώριμη του ενέργεια, “βυθίστηκε” στους ήχους της ορχήστρας, αποδεικνύοντας ότι η rock και η κλασική μουσική δεν απέχουν όσο νομίζουμε. Το κοινό – με χέρια υψωμένα και βλέμματα καρφωμένα στη σκηνή – παρακολουθούσε ένα crossover που δεν συμβαίνει κάθε μέρα.
Δεν ήταν όμως ο μόνος που συμμετείχε σε αυτό το πολυμορφικό show. Η Cynthia Erivo ανέβηκε στη σκηνή για να χαρίσει στο κοινό μια εκρηκτική εκδοχή του Purple Rain του Prince, ενώ η Natasha Bedingfield τραγούδησε το διαχρονικό της hit Unwritten, γεμίζοντας τη σκηνή με pop λάμψη.
Όλη αυτή η προσπάθεια έχει την υπογραφή του Gustavo Dudamel, του μαέστρου της LA Philharmonic, ο οποίος περιέγραψε αυτό το project ως “ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα”. Στόχος του; Να αποδείξει ότι η μουσική δεν έχει σύνορα. «Μας έχουν μάθει ότι η κλασική δεν ακουμπά την ποπ, κι ότι το rock είναι αλλού. Μα η αλήθεια είναι πως όλα συνδέονται. Κάθε ήχος είναι γέφυρα, όχι τοίχος», δήλωσε.
Και συνέχισε: «Όταν η μουσική είναι ειλικρινής, όταν βγαίνει από την καρδιά, τότε όλοι – ακροατές και καλλιτέχνες – γινόμαστε ένα. Αυτή η σύνδεση, αυτή η αίσθηση του “ανήκω”, είναι το πιο δυνατό κομμάτι μιας ζωντανής εμφάνισης».
Το κοινό έφυγε από εκείνο το set με κάτι περισσότερο από ωραίες μελωδίες. Έφυγε με μια υπενθύμιση: πως η μουσική, όταν παίζεται με αγάπη και τόλμη, ξεπερνά είδη, ταμπέλες και αναμενόμενα – και μιλάει κατευθείαν στην ψυχή.
