Από τον Ed Sheeran μέχρι την Doja Cat, το soundtrack της χρονιάς είναι εδώ
Σε μια εποχή που τα soundtracks είχαν ξεχαστεί ως βασικό κομμάτι της εμπειρίας ενός blockbuster, το “F1 The Album” έρχεται να μας θυμίσει γιατί κάποτε η μουσική ήταν εξίσου δυνατή με την εικόνα. Η νέα ταινία “F1”, με πρωταγωνιστή τον Brad Pitt, συνοδεύεται από ένα ηχητικό κοκτέιλ αδρεναλίνης, γεμάτο αστέρες, χτυποκάρδια και παλμό πίστας.
Το άλμπουμ, που κυκλοφορεί από την Atlantic Records, περιλαμβάνει 17 κομμάτια γεμάτα ένταση, με καλλιτέχνες όπως οι Ed Sheeran, Tate McRae, Chris Stapleton, RAYE, Don Toliver και Doja Cat να δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό. Το “Lose My Mind”, με την Toliver και την Doja, ανοίγει με έναν υπνωτικό synth ρυθμό που σε βάζει αμέσως στο κλίμα – από την εκκίνηση ως την καρό σημαία.
Η γκάμα των ήχων είναι εντυπωσιακή: από trap μέχρι Afrobeats, house και blues-rock. Ο Roddy Ricch ξεχωρίζει με το “Underdog”, γεμάτο προσωπικό στίχο και δύναμη επιβίωσης, ενώ η RAYE φωτίζει με soul το ρετρό “Grandma Calls the Boys Bad News”. Η Tate McRae συνεχίζει το νικηφόρο της σερί με το ανεβαστικό “Just Keep Watching”, ήδη αγαπημένο σε charts και clubs.
Ο Ed Sheeran αφήνει τις mid-tempo μπαλάντες και πατάει γκάζι με το “Drive”, ενώ ο Chris Stapleton κρατά το rock στοιχείο ζωντανό. Παγκόσμιοι ήχοι προστίθενται από καλλιτέχνες όπως ο Burna Boy, ο PAWSA, η Peggy Gou και τρεις σημαντικές παρουσίες από τη Νιγηρία: Mr Eazi, Darkoo και Obongjayar, που κλείνει με το funky “Gasoline”.
Υπάρχουν και στιγμές που το άλμπουμ χάνει στροφές: το “OMG!” των Tiesto και Sexyy Red δεν απογειώνεται, ενώ η συνεργασία Dom Dolla – Nathan Nicholson μοιάζει πρόχειρη. Η Rosé (BLACKPINK) με το “Messy” φέρνει συγκίνηση αλλά ίσως «χαμηλώνει» υπερβολικά τη συνολική ταχύτητα του άλμπουμ.
Μοναδική ένσταση: η απουσία περισσότερων Latin εκπροσώπων, με μόλις έναν καλλιτέχνη, τον Myke Towers. Κρίμα, καθώς το F1 έχει τεράστια απήχηση στη Λατινική Αμερική.
Παρόλα αυτά, το F1 The Album έχει όλα τα φόντα να γίνει το soundtrack του καλοκαιριού, και ίσως ηχητική «καρό σημαία» μιας εποχής που τα soundtracks επιστρέφουν δυναμικά στη ζωή μας. Γρήγορο, ανεβαστικό, ενωτικό — αυτός είναι ο ήχος του F1.
