Μετά από μια οδυνηρή φιλική ρήξη και καλλιτεχνικό διαζύγιο, η Simz επιστρέφει με ένα από τα πιο προσωπικά και ώριμα άλμπουμ της
Η Little Simz δεν ανέχτηκε ποτέ την προδοσία – ούτε ως παιδί, ούτε τώρα που βρίσκεται στην κορυφή του βρετανικού rap. Από τότε που ήταν 11 ετών, δήλωνε ξεκάθαρα ότι «δεν γουστάρει ψεύτικους φίλους»· τώρα, στα 30 της, μετατρέπει μια από τις πιο οδυνηρές προσωπικές της εμπειρίες –τον τερματισμό της δημιουργικής σχέσης με τον παραγωγό Inflo– σε χρυσάφι με το νέο της άλμπουμ “Lotus”.
Το άνοιγμα με το “Thief” δεν αφήνει περιθώρια για παρεξηγήσεις. «Γιατί κλέβεις; Γιατί χύνεις αίμα και μετά κρύβεσαι;», ραπάρει. Η μουσική είναι ωμή, σχεδόν grunge, και η Simz αμείλικτη. Για πρώτη φορά μετά από επτά χρόνια χωρίς τον Inflo στο πλάι της, το άλμπουμ είναι ένας καθρέφτης – όχι μόνο της σύγκρουσης αλλά και της αναγέννησής της.
Το “Lotus” έχει μια εντελώς νέα παραγωγική υπογραφή από τον Miles Clinton James, που φέρνει φρέσκο ήχο χωρίς να κόβει δεσμούς με την ατμοσφαιρική αισθητική της εποχής Sault. Από το ροκ των “Flood”, “Enough” και “Young”, ως τις βραδιές μοναξιάς στο “Lonely” και τις afrobeat αποχρώσεις του “Lion”, η Simz δημιουργεί ένα μωσαϊκό εμπειριών, ήχων και εσωτερικής ωρίμανσης.
Η ίδια στο “Blue” δηλώνει: «Το μυαλό μου είναι ένα βιβλίο για να μάθεις, αν και δεν έχω δίπλωμα». Η ραπ της είναι ώριμη, γεμάτη ενσυναίσθηση, χωρίς όμως να αποφεύγει την αυτοκριτική. Στο “Hallow”, αναγνωρίζει το δικό της μερίδιο στην πτώση: «Προσπαθώ να συγχωρήσω τον εαυτό μου. Δεν χρειάζεται να σε συγχωρήσω για να θεραπευτώ».
Το “Lotus” δεν είναι μόνο ένα εξαιρετικό άλμπουμ – είναι ένα κεφάλαιο μεταμόρφωσης, επιβίωσης και αυτογνωσίας. Είναι η απόδειξη ότι ακόμη και μέσα από προδοσία και απώλεια, η τέχνη μπορεί να ανθίσει. Όπως ακριβώς η λωτός – από τη λάσπη.
