Οι rock ‘n’ roll μουσικοί τείνουν να βλέπουν τον εαυτό τους ως αλάνθαστους θεούς της σκηνής, αλλά η αλήθεια είναι πως ακόμη και οι μεγαλύτερες μπάντες έχουν τις κακές τους στιγμές. Όσο επιτυχημένη κι αν υπήρξε μια μπάντα στο παρελθόν, τίποτα δεν εγγυάται ότι κάθε νέο της άλμπουμ θα ανταποκριθεί στις προσδοκίες. Κάποιες φορές, όλα όσα πήγαιναν σωστά καταλήγουν σε ένα ηχητικό χάος.
Οι λόγοι μπορεί να είναι πολλοί: αποχωρήσεις μελών λόγω θανάτου, εθισμών ή «μουσικών διαφορών», ή ακόμα και μια φιλόδοξη αλλαγή ύφους που αποδεικνύεται… καταστροφική.
Όπως και να έχει, το γεγονός παραμένει: Το όνομα μιας ιστορικής μπάντας στο εξώφυλλο δεν σημαίνει απαραίτητα ότι το άλμπουμ θα είναι αντάξιο της κληρονομιάς της.
Από τους The Doors μέχρι τους Duran Duran, ακολουθούν 15 από τα χειρότερα άλμπουμ που κυκλοφόρησαν ποτέ από σπουδαίες μπάντες:
15. Guns N’ Roses – Chinese Democracy (2008)
Ένα άλμπουμ που κόστισε πάνω από 13 εκατομμύρια δολάρια και ηχογραφήθηκε σε 15 διαφορετικά στούντιο σε διάστημα 10 ετών. Παρ’ όλα αυτά, δεν κατάφερε να σταθεί αντάξιο του hype του. Ο πρώην κιθαρίστας των Guns N’ Roses, Tracii Guns, το χαρακτήρισε «υπερβολικό, αποστειρωμένο και όχι τόσο συναρπαστικό».
14. Queen + Paul Rodgers – The Cosmos Rocks (2008)
Η συνεργασία των Queen με τον Paul Rodgers (Bad Company) δεν μπόρεσε να πλησιάσει τη μαγεία της κλασικής περιόδου του συγκροτήματος. Το αποτέλεσμα ήταν ένα αδύναμο και αδιάφορο άλμπουμ, που επισκιάστηκε από την απουσία του Freddie Mercury.
13. Aerosmith – Draw The Line (1977)
Μετά από δύο αριστουργήματα (Toys in the Attic, Rocks), η μπάντα παραδόθηκε στα ναρκωτικά, με τον Steven Tyler να βρίσκεται σε κατάσταση συνεχούς μέθης. Ο κιθαρίστας Joe Perry δήλωσε αργότερα πως εκείνη την περίοδο «ήμασταν ναρκομανείς που ασχολούνταν λίγο με τη μουσική, παρά μουσικοί που δοκίμαζαν ναρκωτικά».
12. The Doors – Other Voices (1971)
Μετά τον θάνατο του Jim Morrison, τα υπόλοιπα μέλη αποφάσισαν να συνεχίσουν… τρεις μήνες μετά. Το αδύναμο και χωρίς έμπνευση άλμπουμ είναι μια απόδειξη ότι ίσως έπρεπε να σταματήσουν τότε. Ακόμα και ο κιθαρίστας Robby Krieger παραδέχτηκε: «Δεν έπρεπε να το κυκλοφορήσουμε τόσο γρήγορα μετά τον θάνατο του Jim».
11. Van Halen – Van Halen III (1998)
Το μοναδικό άλμπουμ με τον Gary Cherone (Extreme) στη φωνή, και όχι τυχαία: ήταν τόσο κακό, που η μπάντα δεν κυκλοφόρησε άλλο άλμπουμ για 14 χρόνια. Ο David Lee Roth σχολίασε πως το τραγούδι How Many Say I ακούγεται σαν «καυτό νερό να πέφτει πάνω σε γάτα».
10. Mötley Crüe – Generation Swine (1997)
Το μεγάλο comeback του Vince Neil δεν ήταν αυτό που ήλπιζαν οι fans. Ο ίδιος ο Neil το χαρακτήρισε «φρικτό άλμπουμ», παραδεχόμενος ότι «είχε υπερβολικά πολλές πειραματικές ιδέες».
9. The Who – It’s Hard (1982)
Χωρίς τον Keith Moon και με έντονα εσωτερικά προβλήματα, οι Who κυκλοφόρησαν ένα άνευρο και βαρετό άλμπουμ. Δεν έκαναν άλλο για 24 χρόνια.
8. Black Sabbath – Forbidden (1995)
Όταν κάποιος στη δισκογραφική τους πρότεινε συνεργασία με τον Ice-T, ο Tony Iommi ρώτησε «Ποιος στο καλό είναι αυτός;». Το αποτέλεσμα ήταν ένα φρικτό crossover με παραγωγή του Ernie C (Body Count), το οποίο ο Iommi χαρακτήρισε αργότερα «πραγματικά χάλια».
7. Kiss – Carnival of Souls: The Final Sessions (1997)
Οι Kiss προσπάθησαν να γίνουν grunge και να μιμηθούν Nirvana και Soundgarden. Όταν είδαν ότι το άλμπουμ δεν άξιζε, το έβαλαν στο ράφι. Δυστυχώς, οι bootleg εκδόσεις το ανάγκασαν να κυκλοφορήσει. Καλύτερα να μην το είχαν κάνει.
6. Led Zeppelin – Presence (1976)
Ο Robert Plant ηχογράφησε τραγουδώντας με πόνους μετά από σοβαρό αυτοκινητιστικό. Ο Jimmy Page δούλευε 20 ώρες τη μέρα για να το τελειώσει. Το αποτέλεσμα είναι ένα από τα λιγότερο εμπνευσμένα άλμπουμ τους.
5. Genesis – Calling All Stations (1997)
Χωρίς τον Phil Collins, οι Genesis έφεραν τον Ray Wilson στη θέση του. Κακή ιδέα. Το Chicago Tribune το χαρακτήρισε «άμορφη μάζα από συνθετικούς ήχους».
4. The Clash – Cut The Crap (1985)
Οι Joe Strummer και Paul Simonon έμειναν μόνοι τους, χωρίς Mick Jones και Topper Headon. Το άλμπουμ ήταν τόσο κακό, που το ίδιο το συγκρότημα το αποκήρυξε.
3. Metallica – St. Anger (2003)
Όταν οι Metallica αποφάσισαν να πειραματιστούν, κατέληξαν με ένα κακοφτιαγμένο snare drum, κανένα solo και τραγούδια υπερβολικά μεγάλα χωρίς λόγο.
2. Chris Cornell – Scream (2009)
Ο πρώην frontman των Soundgarden αποφάσισε να συνεργαστεί με τον Timbaland για έναν δίσκο R&B/pop. Αποτέλεσμα: ένα άλμπουμ που κανείς δεν ήθελε να ακούσει.
1. Duran Duran – Thank You (1995)
Η ιδέα: διασκευές σε αγαπημένα τραγούδια. Το αποτέλεσμα: Το χειρότερο άλμπουμ όλων των εποχών, σύμφωνα με το Q Magazine. Ο Simon Le Bon ραπάρει στο 911 is a Joke. Καμία άλλη εξήγηση δεν χρειάζεται.