Το ιρλανδικό ραπ τρίο Kneecap δεν πήγε στο φετινό Coachella μόνο για να ξεσηκώσει το κοινό με τις ρίμες του – πήγε για να ακουστεί. Κυριολεκτικά και πολιτικά. Οι Mo Chara, Móglaí Bap και DJ Próvaí ανέβηκαν στη σκηνή στις 11 Απριλίου και φώναξαν με πάθος: «Η Μάργκαρετ Θάτσερ είναι ακόμα νεκρή», ξεσηκώνοντας το πλήθος σε μια απρόσμενη στιγμή χορευτικού πολιτικού σαρκασμού.
Με τον ρυθμό του “Give It Up” των KC and The Sunshine Band και τη φράση “Maggie’s in a Box”, οι Kneecap έδωσαν νέα πνοή στην έννοια του μουσικού ακτιβισμού. Αλλά πίσω από το χιούμορ κρύβεται σοβαρότητα — και σύγκρουση.
Λογοκρισία στη Σκηνή της Ελευθερίας;
Σύμφωνα με δήλωσή τους στα social media, οι διοργανωτές του Coachella περιόρισαν τα μηνύματα που οι Kneecap είχαν ετοιμάσει για τη σφαγή στη Γάζα. Αν και οι ίδιοι μίλησαν ανοικτά από το μικρόφωνο, οι λέξεις τους «δεν προβλήθηκαν ποτέ στις οθόνες», όπως γράφουν.
Η Θάτσερ Δεν Ξεχνιέται
Οι Kneecap έχουν δηλώσει επανειλημμένα την αποστροφή τους για τη Μάργκαρετ Θάτσερ — η οποία για πολλούς Ιρλανδούς παραμένει σύμβολο καταστολής. Δεν είναι τυχαίο που στο πολιτικοποιημένο τους ραπ, συχνά επιστρέφουν στο όνομα της “Σιδηράς Κυρίας”, ιδίως σε αναφορές στο θάνατο του Μπόμπι Σαντς και των λοιπών Ιρλανδών κρατουμένων του IRA που πέθαναν σε απεργία πείνας.
Η Παλαιστίνη Στο Κέντρο Του Μανιφέστου
Η πολιτική τους δράση δεν περιορίζεται στο νησί. Από μανιφέστα μέχρι τηλεοπτικές εμφανίσεις με σύμβολα όπως το καρπούζι – σήμα αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη – οι Kneecap μιλούν συστηματικά για το θέμα.
Σε παλαιότερη εμφάνιση στο The Late Late Show, παρά τις αντιρρήσεις της RTE, φόρεσαν εμφανώς φιλοπαλαιστινιακά ρούχα και δήλωσαν πως «πάνω από 30.000 Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν με αμερικανικά όπλα», απευθύνοντας έκκληση για συμμετοχή στο κίνημα BDS και τις διαδηλώσεις.
Ραπ ως Αντίσταση
Οι Kneecap δεν είναι απλώς ακόμη ένα ραπ σχήμα που εμφανίστηκε σε μεγάλο φεστιβάλ. Είναι φορείς ενός πολιτισμού που επιμένει να αντιστέκεται – με ρυθμό, χιούμορ και άποψη. Είτε συμφωνεί κανείς με την πολιτική τους είτε όχι, δεν μπορεί να τους αγνοήσει.
Για αυτούς, το Coachella ήταν λιγότερο ένα μουσικό event και περισσότερο μια πλατφόρμα για να ακουστεί η φωνή εκείνων που δεν έχουν σκηνή.