Η απώλεια των γονιών μας είναι ένα οδυνηρό κεφάλαιο στη ζωή μας. Είναι οι ρίζες μας, οι μνήμες μας, η βάση της ύπαρξής μας. Η Λένα Αλκαίου έζησε αυτήν τη σκληρή πραγματικότητα μέσα σε έναν μόλις χρόνο, μια περίοδο γεμάτη αντιθέσεις, όπου η μεγαλύτερη χαρά της ζωής της συνοδεύτηκε από το βαρύ πέπλο της απώλειας.
Η γνωστή ερμηνεύτρια μίλησε ανοιχτά για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε όταν έχασε και τους δύο γονείς της, ενώ ταυτόχρονα γινόταν μητέρα. Καλεσμένη στην εκπομπή «Στούντιο 4», περιέγραψε πώς η ευτυχία της μητρότητας αλληλοδιαδέχθηκε το πένθος, αφήνοντάς τη να παλεύει με αντίρροπα συναισθήματα.
«Μέσα σε έναν χρόνο, βίωσα τις πιο ακραίες στιγμές της ζωής μου»
Όπως εξομολογήθηκε, η αρχή αυτής της δύσκολης περιόδου έγινε το 2003, όταν έχασε τον αδελφό της, Βαγγέλη, σε ηλικία μόλις 33 ετών. Χρόνια αργότερα, ενώ περίμενε το παιδί της, ο πατέρας της έφυγε από τη ζωή, και λίγους μήνες μετά τη γέννηση της κόρης της, ήρθε η απώλεια της μητέρας της.
«Ήταν διαδοχικά χτυπήματα. Μέσα σε έναν χρόνο, έγινα μητέρα και έχασα τους γονείς μου. Η μόνη δύναμη που με κράτησε ήταν το παιδί μου», ανέφερε συγκινημένη.
Οι δυσκολίες της μοναχικής μητρότητας και η στήριξη από λίγους, αλλά αληθινούς φίλους
Η ανατροφή της κόρης της χωρίς την παρουσία των γονιών της υπήρξε απαιτητική. Σε αυτήν τη διαδρομή, η Λένα Αλκαίου ανακάλυψε πως στις δύσκολες στιγμές, κάποιοι άνθρωποι απομακρύνονται, ενώ άλλοι αποδεικνύονται πολύτιμοι σύμμαχοι.
«Σε τέτοιες στιγμές, βλέπεις ποιοι είναι οι πραγματικοί σου φίλοι. Η ζωή αλλάζει, κι εμείς μαζί της. Ευτυχώς, είχα δίπλα μου τη φίλη μου την Αθηνά, που στάθηκε σαν οικογένεια», είπε χαρακτηριστικά.
Η επιθυμία να γίνει μητέρα και η αγάπη που τη λύτρωσε
Αναφερόμενη στην απόφασή της να αποκτήσει παιδί, η ερμηνεύτρια τόνισε πως δεν το έκανε από εγωισμό, αλλά από την ανάγκη της να μοιραστεί την αγάπη που είχε μέσα της.
«Η κόρη μου μού έδωσε λόγο να προχωρήσω. Ήθελα πάντα να γίνω μητέρα, όχι για μένα, αλλά για να δώσω αγάπη. Τελικά, όσοι αντέχουν στα δύσκολα, μένουν. Οι αληθινοί φίλοι φαίνονται και στη χαρά και στη λύπη», κατέληξε με νόημα.
Η ιστορία της Λένας Αλκαίου είναι μια υπενθύμιση πως η ζωή έχει τρόπους να μας δοκιμάζει, αλλά και να μας δίνει φως. Στην πιο σκοτεινή της στιγμή, εκείνη βρήκε τη δύναμη να συνεχίσει μέσα από το πιο πολύτιμο δώρο: το παιδί της.
