«Let It Be» vs «Hey Jude»: Αντέγραψαν οι Beatles τον εαυτό τους;
Το “Let It Be” είναι για πολλούς ο απόλυτος ύμνος των Beatles. Ένα τραγούδι γεμάτο παρηγοριά, γαλήνη και ελπίδα. Όμως όσο συγκινητικό κι αν είναι, δεν λείπουν εκείνοι που αναρωτιούνται: Μήπως μοιάζει υπερβολικά πολύ με το επίσης αγαπημένο “Hey Jude”;
Οι ομοιότητες είναι εκεί — και δεν χρειάζεται να είναι κανείς μουσικολόγος για να τις εντοπίσει. Και τα δύο τραγούδια ξεκινούν με απλά ακόρντα στο πιάνο, χτίζουν σταδιακά μια συναισθηματική κορύφωση, έχουν στίχους παρηγορητικού χαρακτήρα και κλείνουν με επαναλαμβανόμενα ρεφρέν που λειτουργούν σχεδόν σαν ύμνοι. Το “na na na” του “Hey Jude” και το “Let it be” του ομώνυμου κομματιού μοιάζουν να μοιράζονται το ίδιο DNA.
Μια έμπνευση που γεννήθηκε από ένα όνειρο
Ο Paul McCartney έχει δηλώσει πως εμπνεύστηκε το “Let It Be” από ένα όνειρο όπου εμφανίστηκε η μητέρα του, που είχε φύγει από τη ζωή όταν ήταν ακόμα παιδί. Του είπε απλά: «Άφησέ το να γίνει», και εκείνος ξύπνησε με την αίσθηση πως είχε ακούσει κάτι πολύτιμο. Έτσι γεννήθηκε το τραγούδι.
Αυτό το προσωπικό στοιχείο δίνει μια ξεχωριστή συναισθηματική φόρτιση στο “Let It Be”. Αλλά δεν αλλάζει το γεγονός ότι… μοιάζει αρκετά με το “Hey Jude”.
Ο Τζον Λένον… δεν ήταν ενθουσιασμένος
Ο John Lennon δεν έκρυψε ποτέ ότι δεν αγαπούσε ιδιαίτερα ούτε το “Hey Jude” ούτε το “Let It Be”. Μάλιστα, είχε δηλώσει πως το δεύτερο «θα μπορούσε να ήταν κομμάτι των Wings», υπονοώντας πως δεν είχε πια τη μαγεία των πρώτων χρόνων των Beatles. Επίσης, πίστευε πως ο McCartney προσπάθησε να γράψει κάτι αντίστοιχο με το “Bridge Over Troubled Water” του Simon & Garfunkel.
Ίδιο ύφος ή αυτοανακύκλωση;
Σε μια περίοδο που οι Beatles κυκλοφορούσαν μουσική με ασταμάτητους ρυθμούς, είναι φυσικό κάποιες ιδέες να μοιάζουν. Αλλά η δημιουργική επανάληψη δεν σημαίνει απαραίτητα έλλειψη πρωτοτυπίας. Μπορεί απλώς να δείχνει πως κάποια συναισθήματα — όπως η ανάγκη για παρηγοριά — αξίζουν να ειπωθούν παραπάνω από μία φορά.
Το “Let It Be” και το “Hey Jude” μπορεί να μοιάζουν, αλλά και τα δύο παραμένουν αγαπημένα για διαφορετικούς λόγους. Ίσως τελικά δεν αντέγραψαν τον εαυτό τους — ίσως απλώς τον… συνέχισαν.