Η Σαβίνα Γιαννάτου, με το νέο της άλμπουμ Watersong, καθηλώνει το κοινό και αποσπά διθυραμβικές κριτικές, με την The Guardian να το αξιολογεί με το απόλυτο πέντε στα πέντε αστέρια. Ένα μουσικό ταξίδι που υφαίνει μελωδίες της Μεσογείου και πέρα από αυτήν, εξερευνώντας τη συμβολική και συναισθηματική δύναμη του νερού.
Η Καλλιτέχνις και το Πολυσύνθετο Έργο της
Η Γιαννάτου, μια από τις πιο σημαντικές φωνές της ελληνικής μουσικής σκηνής, έχει χαράξει μια πορεία πλούσια σε πρωτοποριακές ερμηνείες, συνθέσεις για εικαστικά έργα και συνεργασίες με θρυλικές μορφές, όπως ο Ντάμο Σουζούκι των Can. Η νέα της δουλειά, σε συνεργασία με το ελληνικό τζαζ σύνολο Primavera en Salonico και την Τυνήσια τραγουδίστρια Λάμια Μπεντίουι, αναδεικνύεται ως το κορυφαίο Folk Album του μήνα, σύμφωνα με την The Guardian.
Το Watersong: Μουσική Αφήγηση του Νερού
Το άλμπουμ αποτελεί ένα παγκόσμιο ταξίδι μέσα από παραδοσιακά τραγούδια που περιστρέφονται γύρω από το νερό – ένα στοιχείο που άλλοτε δίνει ζωή και άλλοτε φέρνει καταστροφή. Ξεκινά από την Ελλάδα με το τραγούδι του Κλήδονα, ανασύροντας ένα αρχέγονο έθιμο, όπου νεαρές κοπέλες ρίχνουν φυλαχτά σε μια κατσαρόλα με νερό κάτω από το φως των αστεριών. Στη συνέχεια, περνά μέσα από την Αίγυπτο, τη Βόρεια Μακεδονία και την Ισπανία, σε μια διαδρομή όπου οι φωνές της Γιαννάτου και της Μπεντίουι υφαίνουν ηχητικά τοπία γεμάτα συγκίνηση και δύναμη.
Το Watersong ταξιδεύει μέσα στους αιώνες και τους πολιτισμούς – από την Ιρλανδία έως το Ιράκ, την Κορσική και την Καλαβρία. Το κοντραμπάσο του Μιχάλη Σιγανίδη προσδίδει δυναμισμό στα ελληνικά Κάλαντα των Θεοφανίων, ενώ το αραβικό ποίημα του 10ου αιώνα, Στο Πένθιμο Περιστέρι Είπα, ξεδιπλώνεται σαν μια σύγχρονη μουσική προσευχή.
Παραδοσιακοί Ήχοι και Μοντέρνοι Αυτοσχεδιασμοί
Το Watersong είναι ένας δίσκος που παντρεύει παραδοσιακά όργανα, όπως το κανονάκι του Κώστα Βόμβολου και το νέι του Χάρη Λαμπράκη, με σύγχρονες μουσικές προσεγγίσεις. Το αποτέλεσμα είναι ένας δίσκος που ταλαντεύεται ανάμεσα στην κλασική μελωδικότητα και τον ελεύθερο αυτοσχεδιασμό, δημιουργώντας ένα μοναδικό ηχητικό σύμπαν.
Το άλμπουμ αυτό αποτελεί τη συνέχεια της μουσικής οδύσσειας της Γιαννάτου, η οποία από το 1997 με το Τραγούδια της Μεσογείου εξερευνά και αναδημιουργεί τις μουσικές παραδόσεις των λαών της Μεσογείου. Με το Watersong, η τραγουδίστρια και οι συνεργάτες της καταπιάνονται με μύθους και συμβολισμούς γύρω από το νερό – από το κυπριακό τραγούδι όπου ένας δράκος ελέγχει την πηγή του νερού, μέχρι την ιρλανδική μπαλάντα που μιλά για φώκιες που κάποτε ήταν άνθρωποι.
Ένα Ταξίδι με Μουσική και Μύθο
Το Watersong δεν είναι απλώς ένας δίσκος – είναι ένα ηχητικό ταξίδι που διηγείται ιστορίες για το νερό ως πηγή ζωής, όχημα φυγής, αλλά και στοιχείο κινδύνου, ιδίως για τους πρόσφυγες και μετανάστες της Μεσογείου. Όπως λέει η ίδια η Γιαννάτου: «Το νερό ήταν πάντα μέρος της καθημερινής μαγείας της ύπαρξής μας».
Το έργο της αντλεί έμπνευση ακόμα και από τη λογοτεχνία, όπως φαίνεται στη σύνδεσή του με τις Αόρατες Πόλεις του Ίταλο Καλβίνο, όπου μια πόλη μπορεί να είναι ταυτόχρονα ένα καράβι ή μια καμήλα που μεταφέρει τον ταξιδιώτη της σε νέους ορίζοντες.
Σε μια εποχή όπου η μουσική συχνά θυσιάζεται στον βωμό της εμπορικότητας, το Watersong της Σαβίνας Γιαννάτου έρχεται να υπενθυμίσει τη δύναμη της παράδοσης, του μύθου και του αυθεντικού ήχου. Ένα άλμπουμ που αξίζει να ακουστεί και να αγαπηθεί.
