«Αγάπη της ζωής μου, με πλήγωσες. Μου ράγισες την καρδιά και τώρα με αφήνεις…», τραγουδά με ραγισμένη φωνή ο Φρέντι Μέρκιουρι σε ένα από τα πιο σπαρακτικά ερωτικά κομμάτια που έχουν γραφτεί ποτέ: το «Love of My Life».
Το τραγούδι αυτό, που ακούστηκε για πρώτη φορά στο εμβληματικό άλμπουμ των Queen A Night at the Opera το 1975, γράφτηκε για τη Μέρι Όστιν — την γυναίκα που γνώρισε το 1969, αγάπησε βαθιά και αρραβωνιάστηκε.
Ακόμη κι όταν, στα μέσα της δεκαετίας του ’70, ο Μέρκιουρι της αποκάλυψε τη σεξουαλική του ταυτότητα και έληξε η ρομαντική τους σχέση, το δέσιμό τους παρέμεινε άρρηκτο. Όπως λέει και ο ίδιος στους στίχους του:
«Όταν γεράσω, θα είμαι δίπλα σου να σου θυμίζω πόσο σε αγαπώ ακόμα.»
Η χαρά του να βλέπει την ευτυχία της
Παρότι η Μέρι βρήκε αργότερα νέα αγάπη στο πρόσωπο του μπασίστα Τζο Μπαρτ, ο Φρέντι δεν έπαψε στιγμή να τη στηρίζει. Ο ίδιος ο Μπαρτ μοιράστηκε σε συνέντευξή του στην Post ότι θεωρούσε τη Μέρι «τη μεγάλη αγάπη της ζωής του Μέρκιουρι».
Ο Μπαρτ γνώρισε τη Μέρι το 1981, πέντε χρόνια μετά τον χωρισμό της με τον Φρέντι, και σύντομα έγιναν ζευγάρι. Γνωρίζοντας το παρελθόν της, ένιωσε κάπως αμήχανα όταν ήρθε η ώρα να γνωρίσει τον Μέρκιουρι. Όμως ο Φρέντι, μακριά από ζήλιες ή καχυποψίες, έδειξε απέραντη ευγνωμοσύνη που η Μέρι ήταν ξανά χαρούμενη.
«Μου έλεγε πόσο ευτυχισμένος ήταν που η ζωή της προχωρούσε. Δεν μπήκα ποτέ ανάμεσα στη δική τους ιδιαίτερη φιλία και νομίζω ότι το εκτιμούσε πολύ», ανέφερε ο Μπαρτ.
Περισσότερο οικογένεια παρά φίλοι
Με τον καιρό, ο Μπαρτ έγινε σχεδόν μέλος της οικογένειας του Φρέντι. Έμενε στο διαμέρισμα που εκείνος είχε αγοράσει για τη Μέρι και ήταν δίπλα του μέχρι το τέλος, όταν ο Μέρκιουρι «έφυγε» το 1991 από AIDS, αφήνοντας στη Μέρι το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας του.
«Είχαμε πολύ στενή σχέση», θυμάται ο Μπαρτ. «Ο Φρέντι είχε τη δική του μορφή οικογένειας — όχι με σύζυγο και παιδιά, αλλά με ανθρώπους που αγαπούσε βαθιά.»
Η μουσική που τους έφερε ακόμα πιο κοντά
Η κοινή αγάπη για τη μουσική ήταν άλλο ένα στοιχείο που έδεσε τους δύο άντρες. Ο Μπαρτ, τότε ήδη επαγγελματίας μπασίστας, προσκλήθηκε από τον Φρέντι να παίξει fretless μπάσο στο σόλο άλμπουμ του Mr. Bad Guy, που κυκλοφόρησε το 1985.
«Ήταν τιμή μου να ηχογραφήσω μαζί του», λέει ο Μπαρτ. «Ο Φρέντι εντυπωσιάστηκε από τον ιδιαίτερο ήχο του fretless μπάσου.»
Στο στούντιο, απέναντι από τον Μέρκιουρι, ο Μπαρτ ένιωθε ότι συμμετείχε σε κάτι μοναδικό — κάτι που ξεπερνούσε απλώς τη συνεργασία δύο μουσικών. Ήταν μέρος μιας ιστορίας αγάπης και πίστης που σημάδεψε ανεξίτηλα τη ζωή του θρυλικού frontman.
