Κάπου στα μέσα του 2022, εγώ και η παρέα μου είχαμε ένα εσωτερικό αστείο που ξεσπούσε κάθε φορά που μπαίναμε στο αυτοκίνητο ενός συγκεκριμένου φίλου. Αυτός ο φίλος ήταν… χρήστης Apple Music – μια μικρή αμαρτία, που ξεχνιόταν μέχρι τη στιγμή που κουμπώναμε τις ζώνες και έβαζε μπρος τη μηχανή. «Γρήγορα, ανοίξτε το κινητό του πριν μας πετάξει U2!» φωνάζαμε.
Και πάντα είχε δίκιο: γιατί, όπως όλοι οι χρήστες Apple εκείνης της περιόδου, είχε αναγκαστικά “φορτωμένο” στο κινητό του το Songs of Innocence των U2. Το άλμπουμ ξεκινούσε να παίζει μόνο του με το που συνέδεε το Bluetooth.
Ήταν μια από τις πιο αλλόκοτες κινήσεις του κόσμου της μουσικής – και συνοδεύτηκε από μια ακόμη πιο αλλόκοτη απολογία. Τα μέλη της μπάντας κάθισαν πάνω σε ένα κουτί (κυριολεκτικά), κοιτώντας την κάμερα και ζητώντας συγγνώμη σε έναν τόνο που έμοιαζε περισσότερο με σάτιρα παρά με συγγνώμη. Έγιναν στόχος αμέτρητων memes, και η ειλικρίνεια του Bono μεταφράστηκε σε… ύφος χιλίων καρδιναλίων.
Όμως, αν αφήσουμε στην άκρη τις αποτυχημένες PR κινήσεις, η αλήθεια είναι ότι οι U2 είχαν ανέκαθεν μια ειλικρινή, ακτιβιστική διάσταση. Δεν είναι λίγες οι φορές που στάθηκαν δίπλα σε παγκόσμια ζητήματα, είτε με τη μουσική τους είτε με πράξεις. Και αυτή η πλευρά τους αποτυπώνεται ξεκάθαρα στο κομμάτι Walk On του 2000.
Το τραγούδι γράφτηκε για την Αούνγκ Σαν Σου Τσι – την εμβληματική αγωνίστρια από τη Μιανμάρ (πρώην Βιρμανία), που τέθηκε σε κατ’ οίκον περιορισμό το 1989 επειδή τόλμησε να σταθεί απέναντι στο καθεστώς. Αν και κέρδισε το Νόμπελ Ειρήνης το 1991, παρέμεινε φυλακισμένη μέχρι το 2010, ενώ για τη Δύση έγινε σύμβολο θάρρους και αντίστασης.
“Είναι ένα τραγούδι για την αξιοπρέπεια και τη θυσία,” λέει ο Bono στο βιβλίο U2 by U2. “Για το να κάνεις το σωστό, ακόμα κι αν η καρδιά σου σου λέει το αντίθετο. Η αγάπη –με την πιο βαθιά έννοια– είναι το μόνο που μπορείς να κουβαλάς πάντα μαζί σου. Όλα τα άλλα κάποια στιγμή χάνονται.”
Το κομμάτι απαγορεύτηκε στη Μιανμάρ – γεγονός που ενίσχυσε ακόμη περισσότερο τη δυναμική του. Παρ’ όλα αυτά, οι U2 επέμεναν να το κλείνουν κάθε φορά τις συναυλίες της Elevation Tour το 2001, η οποία μάλιστα έγινε η πιο κερδοφόρα περιοδεία εκείνης της χρονιάς στις ΗΠΑ με έσοδα που άγγιξαν τα 69 εκατομμύρια δολάρια.
Τα πράγματα όμως άλλαξαν. Μετά την απελευθέρωσή της, η Σου Τσι ανέλαβε ηγετικό ρόλο μέσω του κόμματός της, NLD. Όμως η διεθνής εικόνα της άρχισε να θολώνει, ιδιαίτερα όταν ο στρατός ξεκίνησε διώξεις κατά της μουσουλμανικής μειονότητας Ροχίνγκια – γεγονός που ο ΟΗΕ χαρακτήρισε “εθνική εκκαθάριση”.
Ο ίδιος ο Bono αμφισβήτησε τη στάση του απέναντί της: «Ίσως να ήταν πάντα πολιτικός. Δεν ήταν άγια. Ίσως να κάναμε λάθος εξαρχής. Ή ίσως της συνέβη κάτι που δεν γνωρίζουμε».
