Μια βραδιά με ουσία, λόγο και καλλιτέχνες που στάθηκαν με τόλμη στη σκηνή
Μια βραδιά βαθιάς συγκίνησης έζησαν όσοι βρέθηκαν στην αντιπολεμική συναυλία στην Τεχνόπολη, το βράδυ της Τετάρτης 18 Ιουνίου. Εκεί, η Χάρις Αλεξίου, αποσύροντας προσωρινά τη φωνή της από το τραγούδι, έκανε μια διαφορετική αλλά εξίσου ισχυρή καλλιτεχνική πράξη: απήγγειλε ποίηση για την Παλαιστίνη, χαρίζοντας στο κοινό μια ερμηνεία που άγγιξε καρδιές.
Η εκδήλωση, που συνδιοργανώθηκε από το Πανελλήνιο Σωματείο Ελλήνων Τραγουδιστών και τον Πανελλήνιο Μουσικό Σύλλογο, είχε στόχο να σταλεί μήνυμα αλληλεγγύης στον λαό της Παλαιστίνης, ο οποίος δοκιμάζεται σκληρά στη Λωρίδα της Γάζας. Η Αλεξίου, εμφανώς συγκινημένη, ανέβηκε στη σκηνή χωρίς μικρόφωνο τραγουδιού, αλλά με φωνή λόγου.
«Λένε πως οι καλλιτέχνες έχουν δυνατή φωνή. Όχι. Οι καλλιτέχνες παίρνουν τη δική σας φωνή και την κάνουν δυνατή. Μιας και δεν τραγουδάω, θα σας τραγουδήσω αλλιώς», είπε, και ξεκίνησε να απαγγέλλει ποίημα του Παλαιστίνιου ποιητή Ζαχαρία Μοχάμεντ.
Οι στίχοι μιλούν για τη δύναμη του δακρύου και τη σκοτεινή ειρωνεία μιας “ειρήνης” χωρίς ουσία. «Δεν είναι δουλειά της ποίησης να σκουπίζει τα δάκρυα. Η ποίηση οφείλει να σκάβει μια τάφρο απ’ όπου θα μπορούν να ξεχειλίζουν και να πνίγουν το σύμπαν», ακούστηκε να λέει, με φωνή που πάλλονταν από συγκίνηση και ευθύνη.
Στη σκηνή, δίπλα στη Χάρις Αλεξίου, τραγούδησαν υπέρ του παλαιστινιακού λαού κι άλλοι καλλιτέχνες με κοινωνική ευαισθησία, ανάμεσά τους οι Κωστής Μαραβέγιας, Νατάσα Μποφίλιου, Ματούλα Ζαμάνη, Ελεονώρα Ζουγανέλη, Μαρίζα Ρίζου, Γιώτα Νέγκα, Μανώλης Φάμελος, Φίλιππος Πλιάτσικας, Ηρώ, Αναστασία Μουτσάτσου και Πάνος Βλάχος.
Ήταν μια βραδιά όπου η τέχνη, η αλληλεγγύη και ο λόγος ενώθηκαν, αποδεικνύοντας πως η σιωπή – όταν είναι γεμάτη νόημα – γίνεται κραυγή.
