Το 1976 ήταν η χρονιά του πειραματισμού για τους Stones – και κάποιες επιλογές ακόμα… στοιχειώνουν.
Στη μουσική, όλα είναι θέμα timing – και πολλές φορές, αυτό που μένει αναλλοίωτο είναι η… απορία για το τι θα μπορούσε να είχε γίνει αλλιώς. Ακόμα και οι θρύλοι το νιώθουν αυτό. Ο Mick Jagger, για παράδειγμα, έχει ένα τραγούδι που, όπως δηλώνει ο ίδιος, θα ήθελε να είχε “πειράξει”: το “Fool to Cry”, από το άλμπουμ των Rolling Stones, Black and Blue.
Μπορεί οι Rolling Stones να έχουν καταφέρει το σχεδόν ακατόρθωτο – να διατηρήσουν τη φήμη τους για πάνω από έξι δεκαετίες – αλλά η ιστορία τους είναι γεμάτη στροφές και πειραματισμούς. Στα 60s έπαιζαν με την ψυχεδέλεια και στα 70s με τη disco, το funk και τη reggae. Το Black and Blue (1976) είναι ένα τέλειο δείγμα αυτής της περιόδου – πολυστυλιστικό και τολμηρό.
Ανάμεσα στα κομμάτια, ξεχωρίζει το “Fool to Cry”: ένα soul/funk διαμάντι, ηχογραφημένο λίγο μετά την αποχώρηση του Mick Taylor. Με τη συμβολή του Wayne Perkins στην κιθάρα και του Nicky Hopkins στο πιάνο και τα synths, το τραγούδι απέκτησε μια απαλή, μελαγχολική υφή που ξεχώριζε από το κλασικό ροκ ρεπερτόριο του συγκροτήματος.
Melanie Hamrick: Επιβεβαιώνει τον αρραβώνα της με τον Mick Jagger
Αλλά, όπως αποκάλυψε ο Jagger σε παλιότερη συνέντευξή του στο Rolling Stone, το τραγούδι θα μπορούσε να είχε πάρει εντελώς άλλη τροπή: “Ναι, θα μπορούσε να ήταν country. Αναρωτιέμαι γιατί δεν το κάναμε έτσι.”
Κι αν το σκεφτεί κανείς, έχει δίκιο. Η ατμόσφαιρα και οι στίχοι του “Fool to Cry” φέρνουν στο νου τις κλασικές country μπαλάντες. Οι Stones άλλωστε δεν ήταν ξένοι προς αυτόν τον ήχο – “Το ‘Dead Flowers’ ήταν καθαρά country,” θυμάται ο Jagger, αναφερόμενος στο κομμάτι από το Sticky Fingers.
Παρ’ όλα αυτά, δεν μετανιώνει. “Έτσι όπως είναι τώρα, είναι πολύ καλό,” πρόσθεσε.
Η ιδέα ενός country “Fool to Cry” είναι απλώς άλλη μια μικρή γωνία στο τεράστιο παζλ της ιστορίας των Rolling Stones – μια υπενθύμιση πως ακόμη και τα πιο ολοκληρωμένα τραγούδια, έχουν κι άλλες εκδοχές που μένουν για πάντα στη σφαίρα του “τι θα γινόταν αν…”.
